یادداشت #مسعودباستانى به بهانه پیام انتخاباتى سید محمد خاتمى کشتیبانی به جای سیاستورزی؟ یادم هست روزی از راهی دور برایش پیغام فرستادم. آن روزها تخت کوچکی داشتم میان یکی از چاردیواریهای سیمانی زندان رجاییشهر. همانجا از گوشهی آن تخت برایش نوشتم: «شما حق ندارید اینگونه رفتار کنید! چندین نسل از فرزندان این سرزمین سیاستورزی اخلاقمدارانه
وپولیست ها به میدان آمده اند؛از ماجرای آرژانتین عبرت بگیریم
تجربه تاریخی نشان داده است کشورهایی که در دام پوپولیست ها افتاده اند، به ازای هر سال حکومت آنها، سالیان متمادی از قافله توسعه عقب مانده اند.بعد از جنگ جهانی دوم، آرژانتین کشوری متمول و پیشرو تلقی می شد.در آن سالها آرژانتین بعد از استرالیا، بریتانیا و آمریکا ثروتمندترین کشور جهان بود و جایگاهی برتر از فرانسه، آلمان و ایتالیا، ژاپن و سایر قدرت های امروزی داشت.
پس از بازی تیم فوتبال نفت و گاز گچساران با اروند خرمشهر حواشی تامل برانگیزی رخ داد که قضاوت در خصوص همه آن مسائل در حیطه کمیته انضباطی و اخلاق فدراسیون قراردارد، اما مصاحبه های بازیکنان و کادر فنی تیم اروند خرمشهر برگرفته از یک قضاوت عجولانه و همراه با تهمت و حرمت شکنی نسبت به باشگاه نفت و مردم گچساران بوده است.
کجا و به کجا ببریم این دردنامه را باز هم صدای مانده در گلو، باز هم نفس هایی که با نگاه فرزندان به شمارش می افتد و باز عرق شرم بر جبین خسته کارگران و اینک تعطیلی، بیکاری، آشفتگی جوانان شهرم و باز هم گچساران مظلوم. کارگرانی که با هزاران امید دلخوش به کاری هرچند موقتی بودند که برای خود شاید سقفی بسازند تا بتوانند دلخوشی کوچکی در تب وتاب زندگی نا آرام و پر از حسرتشان بکارند، ولی انگار دست زمانه و بی تدبیری حاصل از بی برنامگی اجازه رشد و نمو و بقا را از انها میگیرد.