افزایش ۴۸۰ هنرجو در هنرستان دخترانه گچساران؛ رشد آماری یا نشانه‌ی بی‌برنامگی در مدیریت آموزش فنی؟

افزایش ۴۸۰ هنرجو در هنرستان دخترانه گچساران؛ رشد آماری یا نشانه‌ی بی‌برنامگی در مدیریت آموزش فنی؟

در حالی که مسئولان آموزش و پرورش از «رشد کمّی آموزش‌های مهارتی» سخن می‌گویند، نگاهی به واقعیت میدانی هنرستان دخترانه فنی و حرفه‌ای گچساران، تصویر متفاوتی را نشان می‌دهد.
این مدرسه که سال گذشته کمتر از ۲۰۰ هنرجو داشت، امسال با ۴۸۰ هنرجو فعالیت خود را آغاز کرده است؛ رشدی ناگهانی که در ظاهر نشانه‌ی استقبال از آموزش فنی است، اما در عمل به بحران مدیریتی، تراکم آموزشی و حذف رشته‌های تخصصی منجر شده است.

🎓 حذف رشته و ادغام کارگاه‌ها؛ تصمیماتی بدون آینده‌نگری

در شرایطی که آموزش مهارتی باید متنوع و مبتنی بر نیاز بازار کار باشد، رشته‌ی صنایع شیمی در این هنرستان حذف شده است. این تصمیم، بسیاری از هنرجویان پایه‌های بالاتر را ناچار به تغییر رشته اجباری کرده و فشار سنگینی بر کلاس‌ها و دبیران وارد آورده است.
اکنون در برخی رشته‌ها از جمله گرافیک، هنرجویان پایه دهم و دوازدهم در یک کارگاه مشترک کار می‌کنند؛ وضعیتی که به‌وضوح کیفیت آموزش عملی را کاهش داده است.

⚠️ مدیریت زیر فشار؛ آمار بالا، امکانات پایین

افزایش آمار هنرجویان بدون توسعه فضا، تجهیزات و کادر آموزشی، امروز به بحرانی آشکار در مدیریت هنرستان تبدیل شده است.
مدیر مدرسه، با منابعی محدود، باید برنامه‌ریزی کند تا چند صد هنرجو، ده‌ها دبیر و کارگاه‌های محدود به‌شکل هم‌زمان اداره شوند. در نتیجه، نظم آموزشی، آرامش روانی دبیران و تمرکز هنرجویان تحت‌تأثیر مستقیم قرار گرفته است.

🧩 سهم مسئولان استانی و وزارتخانه

در این میان، آنچه بیشتر از همه مورد انتقاد است، نبود نظارت و آینده‌نگری از سوی سطوح بالاتر مدیریتی است.
وزارت آموزش و پرورش و اداره کل استان کهگیلویه و بویراحمد در سال‌های اخیر بارها از «توسعه مهارت‌محور» سخن گفته‌اند، اما هیچ برنامه‌ی عملی برای تأمین فضا، نیروی انسانی یا تجهیزات مدارس فنی ارائه نشده است.
در شهرستان گچساران نیز، تصمیم‌های مقطعی و بدون هماهنگی میان اداره آموزش و پرورش و مدارس، به‌جای حل مسئله، بر پیچیدگی شرایط افزوده است.

🏫 مطالبه روشن

اگر قرار است آموزش فنی و حرفه‌ای به‌عنوان ستون آینده اشتغال جوانان شناخته شود، نباید چنین مدارسی قربانی سیاست‌های آماری و تصمیم‌های عجولانه شوند.
هنرستان دخترانه گچساران امروز نمونه‌ای از وضعیتی است که در آن «آمار رشد می‌کند، اما کیفیت فراموش می‌شود.»

اکنون وقت آن رسیده که:

• وزارت آموزش و پرورش پاسخ دهد این رشد چگونه بدون توسعه زیرساخت رخ داده است؛
• اداره کل استان برنامه خود را برای تجهیز مدارس فنی اعلام کند؛
• و مدیریت شهرستان گچساران گزارشی شفاف از وضعیت فضا، دبیران و کارگاه‌ها ارائه دهد.

🟣 جمع‌بندی

رشد عددی هنرجویان زمانی ارزشمند است که به رشد کیفی منجر شود.
در غیر این صورت، هنرستان‌ها از مسیر مهارت‌آموزی خارج می‌شوند و به کلاس‌هایی تبدیل خواهند شد که تنها نام «فنی و حرفه‌ای» را یدک می‌کشند.
گچساران امروز نیاز به تصمیم‌های کارشناسی دارد، نه آمارسازی و تصمیم‌های بدون پشتیبانی عملی.

نویسنده:امین کائیدی شادگان