قدرت نرم دیپلماسی ایران
قدرت نرم دیپلماسی ایران کاظم جلالی رئیس مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی پس از چند هفته جاروجنجال درباره سفر بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی به آمریکا و حاشیههای بسیار این ماجرا، در نهایت نگرانیهای این رژیم از مذاکرات هستهای ایران، نتانیاهو را
قدرت نرم دیپلماسی ایران
کاظم جلالی
رئیس مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی
در این میان اما برنامه هستهای ایران و مذاکرات اخیر و به گوش رسیدن زمزمههایی از توافق بین ایران و گروه ۱+۵ زمینهساز چالشی کمسابقه در روابط عمیق رژیم صهیونیستی و آمریکا شده است، چالشی که نگاه بسیاری از سیاستمداران و محافل رسانهای را به خود معطوف داشته است تا جاییکه سفر نخست وزیر رژیم صهیونیستی به واشنگتن و حضور و سخنرانی معمول وی در کنگره آمریکا و کنفرانس سیاسی سالیانه کمیته امور عمومی آمریکا و اسرائیل (ایپک) متاثر از مذاکرات هستهای ایران و گروه ۱+۵ شد به طوریکه سوزان رایس، مشاور امنیت ملی آمریکا هفته گذشته در مصاحبه با شبکه پیبیاس با انتقاد از سخنرانی نتانیاهو در کنگره، این سخنرانی را با تاثیری مخرب بر روابط آمریکا و اسرائیل همراه دانست.
البته در نهایت پس از حاشیهسازیهای بسیار و با وجود مخالفتهای موجود از سوی کاخ سفید و بسیاری از نمایندگان کنگره آمریکا، بنیامین نتانیاهو در مجلس نمایندگان آمریکا حضور یافت و سخنرانی نمود. سخنرانی که نتیجهای جز انتقاد مقامات آمریکایی را به همراه نداشت تا جاییکه «اوباما» این سخنرانی را «سیاستبازی» نامید و اذعان کرد«سخنرانی نتانیاهو چیز جدیدی نداشته است» و حتی «جاش ارنست» سخنگوی کاخ سفید در کنفرانس خبری روزانه خود با اشاره به اظهارات نخستوزیر رژیم صهیونیستی تصریح کرد که «حرفهای نتانیاهو رویکرد اوباما به مذاکرات هستهای را تغییر نخواهد داد».
نگاهی به محتویات صحبتهای بیان شده از سوی نتانیاهو در این جلسه نشان میداد استیصال رژیم صهیونیستی از مذاکرات ایران و گروه ۱+۵ آنچنان شدید است که نخستوزیر این رژیم را به یاوهگویی و بیان جملاتی متناقض که نشان از استیصال وی و رژیم صهیونیستی داشت، واداشته است. در کنار تمام این صحبتها که بدون پشتوانه و مدرک بیان میشد حتی این اعتراف نتانیاهو را نیز به همراه داشت که در سخنرانی خود گفت « اسرائیل و غرب چارهای جز توافق هستهای با ایران ندارند». از سوی دیگر عدم حضور اعتراضی بیش از ۶۰ نماینده در این جلسه اقدامی بیسابقه در تاریخ روابط اسرائیل و آمریکا بود که نشان میداد مذاکرات و هنر دیپلماسی نوین ایران شکاف روابط میان این دو متحد دیرینه را عمیقتر کرده است. سوابقی که از دیرباز زبانزد محافل دیپلماسی غربی بوده است.
بررسی این سوابق نشان میدهد روابط آمریکا و اسراییل را میتوان به ورود یهودیان به خاک آمریکا در سال ۱۷۹۰ جستجو کرد، ورودی که به روابط ویژه با «جرج واشنگتن» رییس جمهوری آمریکا منتهی شد و سرآغاز رابطهای گشت که به طور مستمر و براثر اهداف مشترک تقویت گردید و زمینه نفوذ بیشتر یهودیان در آمریکا و متعاقب آن راهاندازی کمیته یهودیان در این کشور (AJC) در سال ۱۹۰۶، تشکیل رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۴۸ و تاسیس کمیته روابط عمومی آمریکا و اسرائیل موسوم به آیپک در سال ۱۹۵۱ و قدرتگیری لابی صهیونیسم، را به وجود آورد و در تمام عرصههای گسترش یافت بهطوریکه رژیم صهیونیستی را مشمول کمکهای بلاعوض آمریکا نمود تا جاییکه براساس بررسیهای انجام گرفته یکسوم کمکهای خارجی آمریکا در اختیار این رژیم منحوس قرار میگیرد در حالیکه که تنها یک هزارم جمعیت جهان را در خود جای داده است، در همین راستا گزارش کنگره آمریکا در سال ۲۰۱۴ نیز نشان میدهد رژیم صهیونیستی پس از پایان جنگ جهانی دوم تا زمان محاسبات صورت گرفته ۱۲۰ میلیارد دلار از آمریکا کمک دریافت کرده است. در مقابل این کمکها باید به این نکته نیز اذعان نمود که ۲۰ درصد از ثروتمندان آمریکا را جمعیت یهودی تشکیل میدهند که براقتصاد این کشور نقش تاثیرگذاری دارند از همینرو در کنار نفوذ رسانهای از طریق چاپ و انتشار روزنامههای نیویورک تایمز، نیویورک پُست و دیلی نیوز و …. و همچنین راهاندازی شبکهای داخلی و ماهوارهای، رابطهای نزدیک و تنگاتنگ در حوزههای مختلف فرهنگی و اقتصادی و به ویژه سیاسی، میان آمریکا و رژیم صهیونیستی شکل گرفته که با گذر زمان و با تعیین اهداف مشترک تقویت گشته است تا جاییکه گمان نمیرفت روزی این روابط با چالش روبرو گردد.
چیستی و چرایی نگرانیهای کمسابقه رژیم صهیونیستی و اصرار نتانیاهو بر سفری که با مخالفتهای گسترده نمایندگان دموکرات و اکثریت جمهوریخواهان انجام گرفت و با وجود اعلام کاخ سفید مبنیبر عدم دیدار با نخست وزیر رژیم صهیونیستی، را در موارد بسیاری میتوان جستجو کرد. اما نتیجه واکاوی و ریشهیابی این نگرانیها به نقطهای به نام «دیپلماسی» و به عبارتی بهتر «هنر دیپلماسی نوین» منتج میشود. هنری که امروزه در عرصه سیاست خارجی یک کشور به ابزاری توانمند جهت دستیابی به اهداف منطقهای و جهانی بدون بهرهگیری از ابزار نظامی تبدیل شده است و نتایج آن را در سیاست داخلی و عرصه اقتصادی یک کشور و توانمندی در بازدارندگی مقابل تهدیدات نظامی به خوبی قابل مشاهده است.
آنچه در بیان و تعریف هنر دیپلماسی نوین میتوان اذعان نمود استفاده از توان برقراری ارتباط و امتداد آن با ایستادگی و مقاومت بر اهداف و منافع ملی بدون عقبنشینی از اهداف منطقی و مرعوب نشدن در برابر تهدیدها تا دستیابی به نتیجه بر اساس مذاکره است. اقدامی که در مذاکرات هستهای ایران و گروه ۱+۵، نمونهای از آن قابل مشاهده است. مذاکرات و رایزنیهایی که با کاهش تنشها، فرصتهای پیشروی جمهوری اسلامی ایران در عرصه سیاستخارجی و تجارت بینالملل را تقویت و با کاستن از کارکردها و روشهای نامناسب و تاکید بر تعاملات دیپلماتیک و مذاکره محور، زمینه تضعیف تهدیدها، تحدید تحریمهای ظالمان و غیرحقوقی، کاهش تحمیل هزینهها و بازگشت از صحنه تنش و تهدید به میز مذاکرات را به دنبال داشته است.
دیپلماسی فعلی جمهوری اسلامی ایران به ویژه در مذاکرات هسته ای با پیروی از فرمایشات رهبر معظم انقلاب و رهنمودهای داهیانه ایشان، همواره در چارچوب حکمت و مصلحت نظام جمهوری اسلامی ایران و با پایبندی به اصول به پیش رفته است. تمامی این نکات بیان شده در بیانات رهبر معظم انقلاب درخصوص حرکت پرونده هستهای در مسیر مذاکرات در فروردین ماه سالجاری و سایر فرمایشات ایشان در اینباره به وضوح قابل مشاهده است. ایشان در جمع مسؤولان هسته ای کشور فرمودند: «موافقت با مذاکرات هستهای، برای شکستن فضای خصمانه جبهه استکبار بر ضد ایران بود»/«مذاکرات هستهای باید ادامه یابد»/«مذاکرات به این معنا نیست که ایران از حرکت علمی هسته ای خود کوتاه خواهد آمد»/«مذاکره کنندگان ایران باید بر ادامه تحقیقات و توسعه هستهای پافشاری کنند»/«مسئولان نیز باید در مورد دستاوردهای هستهای تعصب داشته باشند».
اهمیت توان و دیپلماسی زمانی عینیت پیدا میکند که نگاهی گذرا به نحوه برخورد جامعه جهانی با ایران در چند سال گذشته بیندازیم. در کنار سیاستهای افراطی جمهوریخواهان و خصوصا رییس جمهور اسبق آمریکا که منجر به تحریمهای ظالمانه و غیرحقوقی بسیاری علیه جمهوری اسلامی ایران گردید، گسترش لحن تهدید و استفاده از جملاتی مبنی بر بهکارگیری گزینه نظامی علیه جمهوری اسلامی ایران، صدور تحریمهای چهارگانه سازمان ملل متحد در بازه زمانی چهارساله ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰، اعمال تحریمهای اتحادیه اروپا در سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۳، تشدید تحریمهای باسابقه آمریکا و جامعیت آن در بازه زمانی ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۲، تنها بخشی از نتایج نحوه به کارگیری نامطلوب دیپلماسی در گذشته بود. البته فارغ از این مسئله که دشمنان جمهوری اسلامی ایران همواره به دنبال تضعیف کشور بودهاند میتوان به انجام و بیان برخی امور هزینهبر از سوی مسئولین رسمی کشور مانند طرح مسئله هولوکاست اشاره کرد که علاوه بر سنگین کردن کفه طرف مقابل در مذاکرات هستهای موجب تقویت و همبستگی بیشتر کشورهای غربی و اروپایی با رژیم صهیونیستی گردید. بیتردید در عرصه مذاکرات هستهای ایران و گروه ۱+۵، مقاومت و ایستادگی بینظیر ملت و دولت جمهوری اسلامی ایران تحت زعامت رهبر معظم انقلاب، دیپلماسی هستهای ایران با معطوف کردن رسانههای جهان به میز مذاکرات موفق شده است تا بسیاری از تهدیدها را از ایران دور کند و مذاکره مبتنیبر حفظ مصالح و منافع جمهوری اسلامی ایران را جایگزین مناقشات بیهدف و پرهزینه نماید.
نگاهی به تفاوت روش و بیان در دفاع از حقوق هستهای کشور در دورههای مختلف مذاکرات، بیانگر اهمیت دیپلماسی زبانی و بیانی است، زبانی که در دورهای با استفاده از ادبیات شعاری، تهدید، تحریم و افزایش هزینههای مدیریت سیاسی کشور بدون کسب امتیاز و دستاوردی را به همراه میآورد و در مقابل آن در دوره فعلی با بهرهگیری از فن دیپلماتیک در چهره و زبان موفق میشود تا در میز مذاکره با حفظ مصالح و منافع جمهوری اسلامی ایران، زمینه توقف و کاهش تحریمها و شکاف بین دو متحد دیرینه یعنی آمریکا و رژیم صهیونیستی به وجود آید. شکافی که از آن در محافل بین المللی به عنوان «نگرانی تاریخی» رژیم صهیونیستی یاد میشود.
مزایا و نتایج دیپلماسی کارآمد را در عرصههای مختلف به ویژه در حوزه سیاست داخلی و فعالیتهای اقتصادی میتوان مشاهده نمود. استفاده از توان دیپلماسی پارلمانی در عرصه دیپلماسی هستهای اقدامی در جهت تعامل و همافزایی دیپلماسی قوا خواهد بود که علاوه بر اثرات آن در سیاست خارجی و روابط بینالملل نوعی اعتماد داخلی به اتحاد و تفاهم مسئولان را به دنبال خواهد داشت در حالیکه در دورهای ایجاد اصطکاک سیاسی میان دولت و مجلس باعث شد استفاده از حجم عظیم ظرفیت دیپلماسی ایران در پارلمان مغفول بماند و نگاه به توان دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران به صورت تکبُعدی باشد در حالیکه یکی از هنرهای دیپلماسی کارآمد به کارگیری همین توان بالقوه است.
حفظ اتحاد و پشتیبانی از تیم مذاکره کننده را میتوان از راهکارهای اساسی و تاثیرگذار در مذاکرات هستهای و دیپلماسی به حساب آورد. رهبر معظم انقلاب بارها با حمایت از تیم مذاکرهکننده و حرکت آنها در مسیر مصالح جمهوری اسلامی ایران تاکید کردهاند. ایشان در آخرین فرمایشات خویش در این زمینه فرمودند: « من با ادامه و پیشرفت مذاکرات و رسیدن به توافق خوب موافقم و قطعاً ملت ایران هم با هر توافقی که در بر دارنده عزت و احترام او باشد، مخالفتی ندارد.» این حمایت ارزشمند علاوه بر ارتقای روحیه مذاکرهکنندگان جمهوری اسلامی ایران، حمایت همه جانبه مردم و مسئولان از تیم مذاکره کننده را به دنبال داشته است که در نهایت به وحدتی سیاسی در جامعه منجر شد در حالیکه مشکلات مدیریتی در دوره قبل و حتی تغییر مسئول دستگاه دیپلماسی خارجی جمهوری اسلامی ایران در یک سفر خارجی، خود ضعفی بزرگ در این حوزه به حساب میآمد که در نهایت به تضعیف دستگاه دیپلماسی ایران منجر شد.
در دیپلماسی کارآمد توجه به واژگان بیان شده همواره از اهمیت بسزایی برخوردار است چراکه بیان کلمه یا جملهای خلاف روند دیپلماسی کارآمد، میتواند نتایجی نامطلوب به همراه داشته باشد. یکی از دلایلی طولانی شدن مذاکرات فعلی با گروه ۱+۵، تاکید بر تنظیم دقیق واژه به واژه توافق است تا امکان هرگونه سوءبرداشت و تفسیر یکجانبه از متن توافقنامه از بین برود. بنابراین توافق تعجیلی در تنظیم موافقتنامه یکی از موارد مخرب و تضعیف کننده توافق خوب و دیپلماسی کارآمد خواهد بود.
دیپلماسی نوین و کارآمد مبتنیبر مقاومت در مذاکرات هستهای علاوه بر دستاوردهای ملی و جهانی در بُعد منطقهای نیز اثراتی همراه خواهد بود که برمذاق برخی کشورها و همچنین رژیم صهیونیستی شیرین نخواهد نشست که در نهایت زمینه ناکامی آنها را به وجود خواهد آورد. برای نتانیاهو و همفکرانش در منطقه، هرگونه توافق هستهای میان ایران و گروه ۱+۵ بد خواهد بود که براین اساس با اقداماتی همچون سفر اخیر به واشنگتن تلاش کرد تا مانع از شکلگیری این توافق شود. اقدامی که به نظر میرسد در برابر توان و ابزار دیپلماسی نوین، ناکارامد خواهد بود.
بیتردید دیپلماسی کارآمد و زیرساختهای آن نیاز دارند تا از هرگونه تندوری و اقدام عجولانه و بیانهای شعاری به دور باشند تا نتایج اقدامات دیپلماسی به نتیجه مطلوب و مصالح مدنظر منتهی شود. با این تفاسیر مذاکرات هستهای ایران و گروه ۱+۵ در حالی وارد سیزدهمین سال خود میشود که دور جدیدی از دیپلماسی کارآمد بر آن حاکم شده است و دو طرف تلاش دارند تا به دور از اقدامات و نظرات تندورانه و تنها براساس اصول و فنون دیپلماسی نوین حرکت نمایند که این اقدام خود یکی دیگر از ظرافتهای هنر دیپلماسی نوین است که تیم مذاکره کننده ایرانی توانسته است با پاسخگویی مناسب به منتقدان و بدون خروج از خطوط قرمز، تنها در مسیر حفظ مصالح کشور تا دستیابی به توافق نهایی حرکت کند.
دیپلماسی کارآمد و مبتنیبر مقاومت و اصول قادر خواهد بود تا با بهکارگیری ابزارهای کلامی در راستای حفظ منافع و مصالح، در مسیر تنشزدایی، تضعیف لابیهای صهیونیست موثر بر مذاکرات، ارتقای روابط جمهوری اسلامی ایران با کشورهای جهان به ویژه اتحادیه اروپا، تقویت اتحاد ملی، مدیریت تنش با آمریکا و شکست اهداف صهیونیستها، گام بردارد.
همچنین با وقوع اتفاقات اخیر بین آمریکا و رژیم صهیونیستی و ایجاد شکاف در این رابطه، به نظر میرسد توافق هستهای ایران و گروه ۱+۵ با استفاده از قدرت نرم دیپلماسی باعث انزوای بیشتر اسراییل خواهد شد.
نویسنده:
برچسب ها :a ، p ، از ، است ، اعلام ، ایران ، ب ، به ، بیش ، پ ، جمعیت ، حساب ، خلاف ، در ، را ، رییس ، سوم ، کرد ، مختلف ، های ، هر ، همه ، هنری ، و
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰