جزئیات صادرات نفت ایران

اداره اطلاعات انرژی آمریکا اعلام کرد که صادرات نفت ایران از سال ۲۰۱۱ تاکنون به دلیل تحریم‌ها روزانه یک میلیون و ۲۰۰ هزار بشکه کاهش یافته است.

به گزارش ایسنا به نقل از پایگاه خبری ترند، براساس گزارش اداره اطلاعات انرژی آمریکا تحریم‌های آمریکا و اتحادیه اروپا در پایان سال ۲۰۱۱ و تابستان ۲۰۱۲ به ترتیب به خروج روزانه بیش از یک میلیون بشکه نفت خام ایران از بازار جهانی منجر شد.

خریداران عمده نفت ایران در آسیا، اروپا و دیگر نقاط جهان نفت ایران را با بشکه‌های نفت دیگر اعضای سازمان کشور‌های صادر‌کننده نفت(اوپک) جایگزین کرده‌اند.

اگر تحریم‌های نفتی ایران لغو شود ایران به دنبال پس گرفتن سهم بازار صادرات خود و رقابت با دیگر اعضای اوپک که نفت مشابه ایران را تولید می‌کنند خواهد پرداخت.

در این گزارش آمده است که صادرات نفت و میعانات گازی ایران در سال ۲۰۱۴ به طور متوسط روزانه یک میلیون و ۴۰۰ هزار بشکه بوده است. در سال ۲۰۱۱ و قبل از تشدید تحریم‌ها ایران روزانه دو میلیون و ۶۰۰ هزار بشکه نفت را عمدتا به آسیا و به ویژه چین(روزانه ۵۵۰ هزار بشکه)، هند(روزانه ۳۲۰ هزار بشکه)، ژاپن(روزانه ۳۱۵ هزار بشکه) و کره جنوبی(روزانه ۲۵۰ هزار بشکه) صادر می‌کرد.

اداره اطلاعات انرژی آمریکا برآورد کرد: اتحادیه اروپا دومین خریدار بزرگ نفت منطقه‌ا ی ایران در سال ۲۰۱۱ روزانه تقریبا ۶۰۰ هزار بشکه نفت خام و میعانات گازی ایران را وارد می‌کرد. همچنین ترکیه با واردات روزانه ۱۸۵ هزار بشکه آفریقای جنوبی(روزانه ۷۵ هزار بشکه) و امارات(روزانه ۹۵ هزار بشکه) از خریداران عمده نفت ایران بوده‌اند.

در سال ۲۰۱۲ و همزمان با تحریم‌های آمریکا و اتحادیه اروپا تقریبا تمام خریداران ایران یا خرید خود را کاهش دادند و یا متوقف کردند. تا سال ۲۰۱۳ صادرات نفت خام و میعانات ایران به کمتر از یک میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه در روز تنزل کرد و مهم‌ترین وارد‌کنندگان نفت ایران چین، هند، ژاپن، کره جنوبی، ترکیه، امارات و سوریه بودند. صادرات ایران در سال ۲۰۱۴ روزانه تقریبا ۱۵۰ هزار بشکه افزایش یافت که ناشی از افزایش واردات چین و هند بود.

نفت خام سبک و سنگین ایران دو نوع اصلی نفت صادراتی این کشور هستند. اداره اطلاعات انرژی آمریکا اعلام کرد: کشور‌هایی که واردات از ایران را کاهش داده یا متوقف کرده‌اند آن را با نفت مشابهی از طرف عربستان، کویت، نیجریه، آنگولا و عراق جایگزین کردند.

کشور‌های آسیایی که عمدتا نفت سنگین ایران را خریداری می‌کردند واردات نفت مشابه ایران از عربستان و کویت را پس از سال ۲۰۱۱ افزایش دادند.

به ویژه چین خرید نفت از آنگولا و عراق را افزایش داد و دیگر کشور‌های آسیایی نفت بیشتری از نیجریه وارد کردند. اتحادیه اروپا که عمدتا نفت سبک ایران را تا زمان تشدید تحریم‌ها در سال ۲۰۱۲ وارد می‌کرد، واردات خود از نیجریه و عربستان را به شکل قابل توجهی افزایش داد. آفریقای جنوبی که در سال ۲۰۱۲ واردات نفت از ایران را متوقف کرد، نفت ایران را عمدتا با نفت عربستان، نیجریه و آنگولا جایگزین کرد.

جایگزین‌ کردن نفت ایران با دیگر نفت‌ها الزاما به تبادل یک به یک منجر نشد.

در این گزارش آمده است: اختلاف کیفیت نفت(عمدتا چگالی و میزان سولفور) می‌تواند روی مقدار محصولات نفتی که در یک پالایشگاه تولید می‌شود تاثیر بگذارد. نفت خام سبک و شیرین راحت‌تر و ارزان‌تر فرآورده‌های نفتی مطلوب نظیر بنزین و سوخت دیزل تولید می‌کند و معمولا به قیمت بالاتر نفت خام سبک نسبت به نفت سنگین و ترش منجر می‌شود.

اگرچه دیگر عوامل نظیر هزینه حمل و نقل به اختلاف قیمت می‌انجامد اما فاکتورهای اصلی تاثیر‌گذار روی فعالیت پالایشگاه‌های نفتی، کیفیت و ویژگی خود نفت خام هستند. تصمیم واردات نفت سبک و شیرین پر هزینه‌تر یا نفت سنگین و ترش ارزان‌تر می‌تواند به سطح پیچیدگی و توان پالایشگاه برای به حداکثر رساندن تولید فرآورده‌های مطلوب‌تر بستگی داشته باشد.