«خدای جنگ» و ظرفیت حضور بین‌المللی

گروه فرهنگ دفاع‌پرس– اکبر صفرزاده: «خدای جنگ» محصول ۱۴۰۳ به کارگردانی حسین دارابی و تهیه‌کنندگی سعید سعدی است. «خدای جنگ» سومین فیلم بلند دارابی در مقام کارگردان است که برای نخستین بار در چهل و سومین دوره جشنواره فیلم فجر اکران شد.

حسین دارابی تاکنون دو فیلم سینمایی «مصلحت» و «هناس» را کارگردانی کرده و توانسته دیپلم افتخار بهترین کارگردانی اول سی و نهمین جشنواره فیلم فجر را برای کارگردانی فیلم «مصلحت» به دست آورد.

«خدای جنگ» به نویسندگی احسان ثقفی، چگونگی ایجاد یگان موشکی نیرو‌های مسلح ایران با محوریت حسن طهرانی مقدم را به تصویر می‌کشد. شخصیت حسن طهرانی مقدم در این فیلم به‌صورت مستقیم حضور ندارد و این فیلم از نگاه ابراهیم شریفی روایت می‌شود.

بخش عمده‌ای از فیلم «خدای جنگ» درباره غلبه مهندسان ایرانی بر تکنولوژی موشکی دنیا است. چگونگی این غلبه و درگیری‌های ذهنی و فنی که مهندسان ایرانی دراین مسیر طی کرده‌اند به خوبی بیان شده است.

در فیلم «خدای جنگ» شخصیت اول داستان برای تولید موشک با تقابل یا مانع جدی مواجه است. جذابیت در فیلم‌های سینمایی ماحصل بافت دراماتیک است و بافت دراماتیک ماحصل تقابل. اگر در فیلمی تقابل وجود نداشته باشد آن فیلم فاقد جذابیت است.

داستان ساده شده فیلم «خدای جنگ» این است که عده‌ای متخصص و نابغه دور هم جمع می‌شوند تا یک وسیله نظامی مدرن را تولید کنند. فیلم‌هایی مانند «خدای جنگ» با محوریت سرداران هشت سال دفاع مقدس باید به گونه‌ای تولید شوند که در بازار‌های بین المللی نیز حضور پیدا کنند. 

انتهای پیام/ ۱۲۱