از کجا خواهند خورد؟ هراس مرگبار در تل آویو

از کجا خواهند خورد؟ هراس مرگبار در تل آویو

۱۹ روز پس از ترور اسماعیل هنیه در تهران، اسرائیل و حامیانش همچنان منتظرند که ایران و متحدانش، از کدام سمت و چگونه انتقام خواهند گرفت.

اعلام وضعیت قرمز و آماده باش نظامی و اختفا، معمولا چند ساعت یا حداکثر چند روز کاربرد دارد و نیروهایی که در حالت آماده باش قرار می گیرند، پس از مدتی، خسته و فرسوده می شوند و هوشیاری اولیه را از دست می دهند. اینجا، تازه عملیات انتقامی آغاز می شود.

نفس آماده باش و ترس و انتظار، به خودی خود برای رژیم اسرائیل و اتباع آن آزار دهنده بود، چه رسد به این که رویدادی جدید، محاسبات نظامی و امنیتی را نیز به هم بریزد.

اسرائیل و آمریکا و برخی حامیان اروپایی، در این دو هفته دائما احتمالات مختلف عملیات انتقامی ایران را بالا و پایین می کردند:

این که فقط ایران حمله می کند یا به همراه متحدانش؟

حملات از شمال و شرق صورت می گیرد، یا سمتِ جنوب و غرب هم جزو جبهه های فعال در مدار حمله ۳۶۰ درجه ای خواهد بود؟

با انواع پهپاد ها، یا ترکیب حملات پهپادی با انواع موشک های کروز، بالستیک و فرا صوت؟

در حالی که مالیخولیای حاصل از پس و پیش کردن این احتمالات، صهیونیست ها را یک ساعت هم به حال خود رها نمی کرد، اتفاقی تازه و مهم، خواب از چشم آنها ربود: انفجار مهیب در تل آویو، پایتخت جعلی اسرائیل. گردان‌های قسام با همکاری سرایا القدس، مسئولیت این عملیات استشهادی را برعهده گرفت.

شبکه تبلیغات نظامی اسرائیل، از دیشب دست و پا می زند تا بگوید عملیات مذکور صرفا توسط یک فرد انجام شده، ناموفق بوده و بمبِ همراه وی، زودتر از موعد منفجر شده است. مگر آنها موعدش کِی و کجا بوده است؟!

اما، مسئله اول و مهم این نیست که قرار بوده بمب، کجا شود، در کنست، یا جایی حوالی تاسیسات مربوط به دولت و موساد و ارتش؟ مسئله مهمی که وحشت مقامات اسرائیل را دو چندان کرد، این است که فرد مهاجم، از نابلس حرکت کرده و بمبی قدرتمند را با عبور از تمام حلقه های امنیتی تو در تو، به عمق تل آویو رسانده است.

معنای دیگر ماجرا این است که گزینه های انتقامی ایران و مقاومت، فقط به بیرون مرزهای فلسطین اشغالی و موشک و پهپاد های نقطه زن محدود نمی شود.
این رویداد با تصویربرداری پهپادی حزب الله لبنان از اقامتگاه نتانیاهو در منطقه قصیریه و رونمایی از شهر موشکی زیر زمینی همراه شده و معنای آن این است که درِ جعبه های تهدید، یکی پس از دیگری در حال گشوده شدن است.

نویسنده: