چرا به بعضی از اهداف اقتصادی انقلاب نرسیدیم؟

چرا به بعضی از اهداف
اقتصادی انقلاب نرسیدیم؟

در چهار دهه ی گذشته عوامل مختلفی بر ناپایداری رشد اقتصاد ایران اثرگذار بوده است.

مهم‌ترین علل تضعیف‌کننده :

● بی‌ثباتی اقتصاد کلان
○ #تضعیف بنگاهداری خصوصی
● سهم بالای بخش عمومی در اقتصاد
○ محیط کسب‌وکار #نامساعد
● دخالت‌های دولت در قیمت‌گذاری‌ها
○ #ضعف بازار سرمایه
● مشکلات ساختاری نظام #بانکی
○ سرکوب نرخ ارز و سهم ناچیز سرمایه‌گذاری خارجی
● تحریم‌های خارجی
○ عدم بهره‌مندی از مزیت‌های تجارت آزاد و انحصارات بوده است.

چهار دهه سیاستگذاری اقتصادی در ایران، موفقیت‌های چشمگیری در بهبود رفاه، محرومیت‌زدایی، کاهش فقر، توسعه آموزش و بهبود بهداشت عمومی داشته است.

از طرف مقابل، تمرکز بیش از اندازه دولت‌ها بر ایجاد رفاه #کوتاه‌مدت و توزیع مستقیم منابع عمومی به‌جای بازتوزیع منابع حاصل از تولید و رشد اقتصادی، اقتصاد کشور را به سوی رشد اقتصادی #پایین سوق داده است.

ایجاد تعهدات مالی سنگین برای دولت‌ها به اتکای درآمدهای حاصل از منابع زیرزمینی و ایجاد بدهی‌های انباشته، مشکلات اقتصادی کشور را به نظام بانکی و منابع بانک مرکزی تحمیل کرده و منشأ رشد بی‌قاعده نقدینگی و تورم #مزمن شده است.

از این‌رو می‌توان سیاستگذاری‌های اقتصادی چهار دهه گذشته را از منظر ثبات و رشد اقتصادی مورد انتقاد قرار داد.

با نگاهی به چهار دهه گذشته می‌توان دریافت که ایجاد رفاه بر پایه توزیع مستقیم منابع عمومی، اگرچه می‌تواند در کوتاه‌مدت دستاوردهایی در کاهش محرومیت و فقرزدایی و بهبود توزیع درآمد داشته باشد ولی چنین رفاهی #پایدار نیست.
بهترین شیوه ایجاد رفاه پایدار و کاهش فقر و محرومیت، زمینه‌سازی برای #رشد اقتصادی #پایدار است.

رشد اقتصادی پایدار نیز نیازمند اقدامات و اصلاحات گسترده‌ای است که مهم‌ترین آن :

#ثبات اقتصاد کلان، اصلاح سیاست ارزی، بهره‌گیری از مزیت‌های تجارت آزاد، #جذب سرمایه خارجی، بهبود روابط اقتصادی با جهان، عدم دخالت دولت در قیمت‌گذاری‌ها، حذف ممنوعیت‌های #صادراتی، پیش‌بینی‌پذیر کردن سیاست‌ها، افزایش شفافیت و سلامت اقتصاد، بهبود محیط کسب‌وکار، تخصیص منابع عمومی به توسعه زیرساخت‌ها و بهبود شرایط برای سرمایه‌گذاری است.

دکتر جلال زکی 

تنظیم خبر : امین کائیدی شادگان

نویسنده: