یک انتصاب،یک طبقه و انحرافی بزرگ

صنعت نفت در همه ی معاونت ها و نیازهای حکمرانی، واجد نیروهای متخصص، جوان، خلاق و کارامدیست که توانسته اند تا کنون نفت را از تمام گردنه های سخت انقلاب و نظام عبور دهند و پیشران اثبات کارامدی نظام باشند.

بنظر می رسد حتی در صنایع پتروشیمی نیز نیاز به مدیر وارداتی نباشد.

با تحقیق عرض می کنم که بخشی از مهاجرت نخبگان نفت به خارج، بدلیل اعمال تصمیمات غیرکارشناسی و سیاست زده، بخصوص در سیاستگذاری ها و انتصابات کلیدی بوده است.

نفت و مردم و انقلاب آنچنان به هم گرده خورده اند که اساساً ما با گزاره ای مهم و قابل توجه بنام ” انسان شناسی نفت” مواجهیم.

انسانِ نفت در گذر زمان می تواند دستاویز تحقیقات علمی و پرداخت های هنری قرار گیرد‌‌.

👈 مساله اینجاست که ” بوی نفت” را کانون های ثروت و قدرت در بیرون و درون نفت،سریعتر و تیزتر استشمام می کنند.
چرا؟ چون یک طبقه ی اند که رانت اطلاعاتی و دسترسی های کاملاً آزاد و جامع به منابع قدرت در نفت دارند.

‼️‼️مساله به همین سادگی نیست.
مساله اینجاست که جنس خصوصی سازی” خصوصی سازی ِ اسمی” صنعت پتروشیمی به گونه ای بوده است، که عملاً ما بایک اختصاصی سازی و انحصارگزینی جدیدی مواجه شدیم.
و این امکان، یک حیات خلوتی برای اقازاده ها و سفارش شده ها و آدم های کیف کش و حلقه به گوش و البته گاهی نیز چهره های برجسته و متنفذ شده است.

و این ها به مرور تشکیل یک زنجیره، و یا کلونی و دقیقتر ان، یک #طبقه داده اند.
طبقه ای که ممکن است همدیگر را نشناسند، ولی در یک اتمسفر زندگی می کنند و برای یک پارادایم فکری زمینه می سازند.
طبقه ای که امیال و خواستنی های مشترک خویش و صاحبانشان، نقطه ی وصلشان است.
و باهمین سیاست، این طبقه روز به روز گسترده تر و فربه تر می شوند.
این توسعه ی نامشروع طبقاتی، علاوه ی بر ایجاد بی انگیزگی برای نخبگان و فعالین موثر صنعت پتروشیمی،
مساله ی جدی تر این است که، تقلیل تدریجی دسترسی و انتفاع توده های مردم از مزیت های ملی نفت و صنایع پتروشیمی را بدنبال دارد‌، زیرا که این طبقه،شبکه ی انسانی خود را وارد این فضا می کند و راهی برای عموم باز نمی شود.

طبقه ی ذینفع شکل گرفته فربه و فربه تر می شود و عموم مردم بیگانه تر و نحیف تر.
خطری که رهبری انقلاب در دهه ی ۷۰ پیش بینی کرده بودند ولیکن توسط جریان های مخلص و حزب اللهی نفت مورد غفلت واقع شد و امروز بعنوان یک نقطه ی انحرافی در مسیر شکوفایی عادلانه ی نفت و توزیع انقلابی ظرفیت های آن در میان مردم، سدی بزرگ ایجاد کرده است:

⏮️⏮️( کسانی هستند که تلاش می‌کنند و حقیقتا در صدد این هستند که طبقه‌ی ممتازه‌ی جدیدی در نظام جمهوری اسلامی به وجود آورند. به خاطر انتخاب‌ها و انتصاب‌ها و زرنگی‌ها و دست و پاداری‌ها و مشرف بودن بر مراکز ثروت، و از طریق نامشروعی که با زرنگی آن را یاد گرفته‌اند، به اموال عمومی دست بیندازند و یک طبقه‌ای جدید – طبقه‌ی ممتازان و مرفهان بی‌درد – درست کنند )

حضرت آقا بعد از این فراز، با امید به یک ظرفیت ناب و همیشه زنده می فرمایند:

” به فضل پروردگار، مخلصان انقلاب و اسلام نخواهند گذاشت که چنین انحرافهای بزرگی به وجود آید .»

❓❓❓❓براستی چرا جنبش تخصصی و اجتماعی مخلصان انقلاب و اسلام در صنعت نفت هویت خود را بازیابی نمی کند تا از فجایع بزرگ و تصمیمات مقوم طبقه ممتاز و کانون های خاص و متنفذ جلوگیری کنند؟!!
چرا حزب اللهی های نفت، این کلونی ها را از هم نمی پاشند؟!

طبقه ها چگونه شکل می گیرند؟؟
طبقه ممتاز در نفت چگونه شکل می گیرد؟؟
ارتباط انتصابات موهوم و سوال برانگیز با طبقه ی ممتاز و موثر بر نفت چگونه است؟؟

انتصابات مبهم را از این زاویه باید تحلیل کرد.

✅ و مساله، فراتر از یک انتصاب است،
مساله، یک طبقه است که قدرت و سیاست و حتی مذهب و قدرت معنوی موثر نیز، دال های اثرگذار آنند.

تنظیم خبر : امین کائیدی شادگان

نویسنده:✍🏻 سعید آتش بار