تجمع اعتراض‌آمیز نیروهای فصلی شرکت نفت گچساران مقابل فرمانداری

صبح امروز عده ای از نیروهای فصلی در فرمانداری گچساران تجمع کرده و به بیکار شدنشان توسط شرکت نفت گچساران اعتراض کردند.

با اعلام شرکت نفت مبنی بر نیامدن نیروهای فصلی این شرکت در محل کارشان نیروهای فصلی این شرکت را وادار کرد تا در تجمعی اعتراض آمیز  در مقابل فرمانداری حرف خود را به گوش مسئولین برسانند.

این تجمع با واکنش  عبدالرحیم رحیمی فرماندار گچساران مواجه شد و سخنانی را در خصوص حل مشکل این نیروها در صورت امکان بیان کرد و بر لزوم توجه مسئولین تاکید کرد.

رحیمی در این خصوص به خبرگزاری کرونا گفت : برای حل مشکل پیش آمده با تمام قدرت تلاش می کنم و از آنها دفاع می کنم و انشاالله مشکل را برطرف کنم.

یکی از معترضان در این تجمع با اشاره به خرابی استخر کارگری گچساران  گفت: مسئولان یکی از دلایل بیکار کردنشان را خرابی این استخر عنوان کرده اند.

ادعای خرابی استخر کارگری در حالی مطرح می شود که در فصل گرم سال هستیم و استفاده از استخر در این فصل بیشتر شده و هنوز هم خیل دانش آموزان و کارکنانی که وقت آزاد بیشتری دارند را در پی خواهیم داشت.

به دلیل ضعیف بودن فضای تولید، امکان جذب کارگران موقت و فصلی در شرایط بعد از تابستان وجود ندارد و این افراد در زمستان و پاییز به جمع بیکاران می پیوندند.
همه ما در عبور از میادین و چهار راه‌های اصلی شهر به ویژه در صبحهای زود افرادی را می‌بینیم که در گوشه‌ای جمع شده‌اند و با نگاه به ماشینهای عبوری به ویژه کامیونت‌ها، وانت بارها و حتی افراد پیاده‌ای که برای عبور از آن گذر از کنار آنها رد می شوند، منتظر هستند تا یک نفر بایستد و بگوید”کارگر می‌خواهیم.”

روزمزد بودن، قراردادهای شفاهی ۱ و ۲ روزه‏، عدم حمایت قانون کار و امنیت شغلی در حد صفر، از دلایلی است که لزوم توجه به موضوع کارگران فصلی را بیش از پیش نمایان می‌کند.

فصلی‎‎؛ واژه ای که در قانون کار نیست

متاسفانه این نوع از کارگری در قانون کار فعلی کشور محلی از اعراب ندارد و در مواد مختلف آن نیز هیچ پیش بینی خاصی برای حمایت از این اقشار نیست. متاسفانه با فصلی زندگی کردن و به امید درآمد روزانه که یک روز هست و چند روز نیست هرگز نمی توان به مقوله های دیگری مانند پوشش بیمه ای، اضافه حقوق، پاداش، سنوات، عیدی، حق اولاد، حق مسکن، خواربار و حقوق دیگر قانونی کارگران فکر کرد.

گفته می شود که در حال حاضر قانون کار مشمول ۲۴ تا ۳۰ درصد نیروی کار کشور که به صورت کار موقت و فصلی در حال جابه جایی هستند، نمی شود در حالی که این درصد قابل توجه از نیروی کاری هستند که در زیر آسمان شهر کار می کنند. در واقع نقطه تاریک این مسئله وجود نداشتن قوانینی مشخص برای حمایت از این گروه است.

البته تاکنون هرگاه کارگری فصلی و یا موقت با کارفرمای خود دچار مشکل شده و اختلاف بین این دو گروه به شکایت کشیده، ادارات کار و هیئتهای حل اختلاف سعی کرده اند از بین مواد قانون کار راه حلی برای این بخش از نیروی کار بیابند و هیچگاه قوانین مشخصی برای کار این گروه وجود نداشته است.

برخی کارخانجات در فصولی از سال فعال می شوند و نیروهایی نیز در همان مقاطع جذب و سپس بیکار می کنند. به عبارت دیگر، در مورد کارگران فصلی می توان گفت هیچ تعریف نظام مندی وجود ندارد.

تنظیم خبر : امین کائیدی شادگان

نویسنده: