ما حالمان خوب نیست، چون…/ بس است نق‌زدن و بدنبال #مقصر گشتن!

از فعالیت اجتماعی فقط نق‌زدن را یاد گرفته‌ایم، ما حالمان خوب نیست چون #زنبور_بی_عسل شده‌ایم، عالِمِ بی‌عمل گشته‌ایم. همه تبدیل شده‌ایم به روان‌شناس و کارشناس و تحلیل‌گرِ مسائل اجتماعی، اما حاضر نیستیم در دنیای واقعی بیرون ذره‌ای تلاش کنیم، قدمی برداریم، درمان هم نشد حداقل مرهم دردی باشیم.
ما حالمان خوب نیست، چون نگاه‌مان خیره به آسمان‌هاست و عمل و رفتارمان حتی به سطح و کف زمین هم نمی‌رسد و در اعماقِ پستِ خاک مانده است. ما حالمان خوب نیست چون عمقِ دریایِ فکر و اندیشه ما به دو سانتیمتر هم نمی‌رسد.

ما همواره در خانه نشسته‌ایم و منتظریم دستی از غیب(هرچه که اسمش باشد، دولت، مسئول، حکومت و…) کارها را برایمان انجام دهد، مشکلات را حل کند، ما منتظران قلابی و دروغین هستیم. منتظران تنبل، بی‌حرکت و بی‌خاصیت. بلی به واقع ما زنبورهای بی‌عسلی هستیم که فقط نیش زدن و زخم کردن را آموخته‌ایم.

ما نه تنها گوشه‌ای نشسته‌ایم و فتوی پشت فتوی صادر می‌کنیم که باید فلان کرد و بیسار، که بدتر از آن با بی‌اخلاقی‌هایمان و حرف‌های نسنجیده، دل خیلی‌ها را به درد آورده و آزرده‌ایم.

یک راه بیشتر پیش رویمان نیست، مسیر مشخص است، بیش از این سرگردان نباشیم. گاهی به درون لایه‌های اجتماع برویم، غور کنیم در محیط اطرافمان، چه بسیار دردها هست که صرفا با حضور ما تا حد زیادی التیام می‌یابد.

کافی است هرکدام از ما به اندازه وُسع و توانایی‌مان حرکتی بکنیم.
بس است نق‌زدن و بدنبال #مقصر گشتن! در قبال وضع موجود همه ما مقصریم! اینقدر بر سر تاریکی فریاد نزنیم، هرکس یک شمع روشن کند کافی‌ست.

علی شیری

نویسنده: