سخنی با مدیران فوتبال گچساران / مطبوعات و تماشاگران صبوری گذشته را نخواهند داشت

تیم فوتبال نفت گچساران مراحل آماده سازی را در حالی می گذراند که در بحرانی درونی گرفتار آمده که با ترکیبی از متانت رسانه ها و اهالی فوتبال، هنوز سربر نیاورده است.
بلبشوی مدیریتی حاکم بر وضعیت فعلی این تیم و احتمالا کلیت باشگاه، سیگنال خوبی برای بستن تیم مطلوب را به جامعه فوتبال گچساران نمی دهد.
از سوی دیگر معلوم نیست در این اوضاع چه کسی اختیار دارد و پاسخگو چه کسی است؟
دلیل هم واضح است. همان موضوع قدیمی و آزاردهنده باندبازی.
معلوم نشده چرا ابوالحسن غلامی سلب اختیار شد و مشخص نیست چرا هنوز اختیار دارد؟
جایگاه جهانبخش عنبریان و نسبت او با باشگاه مشخص نیست. پرواضح است که او نمی تواند در کنار غلامی و محمد حبیبی تیم را مدیریت کند.
از سوئی صیدالی که حامی غلامی است نمی خواهد او با را دست و پابسته ببیند، چه به کاریزمای او اعتقاد دارد.
حتی در این وضعیت می توان گفت اختیارات فرهاد جعفری که ظاهرا همه کاره تیم است نیز بر همه و شاید خود او نیز پوشیده مانده است.
جعفری نمی داند اگر رئیس باشگاه است چرا باید به صیدالی پاسخگو باشد و خیلی چراهای دیگر.
اما صیدالی نیز با ظرافت خاصی تا الان خود را از حواشی فوتبال، دور نگه داشته است و احتمالا نمی خواهد مرتکب خطای پیشینیان در این زمینه شود.
محمد حبیبی هم سرگردان مانده که باید چگونه بین خطوط موازی فوتبالی گچساران قطع ایجاد نماید.
حتی شایعه استعفای حبیبی نیز امروز در همه محافل زمزمه می شد.
اگر شایعه درست باشد بنا برشنیده ها، او به دلیل نقش احتمالی عنبریان در باشگاه نمی خواهد یا نمی تواند ادامه دهد.
اگرچه به تعبیری زوج او و غلامی نسبتا در رشته های غیرفوتبالی موفق بوده اند اما فوتبال با همه فرق دارد.
سوی دیگر ماجرا به حاشیه های یارگیری و حساسیت های هواداران به نسبت بومی به غیربومی بازمی گردد.
اخبار خوبی از به کارگیری بازیکنان بومی به گوش نمی رسد.
بازیکنان غیربومی هم چندان هواداران را راضی نکرده اند.
همه چیز حالا مبهم است و به نظر می رسد نقل و انتقالات در سطح مدیران ارشد نفت و باشگاه نفت و گاز آنقدر خسته کننده شده که هیچ یک یارای رسیدگی به مسئله اول آنها یعنی فوتبال نیست.
هرچه باشد، تکلیف تیم فوتبال نفت تا روزهای آبنده مشخص می شود و رسانه ها و هواداران به نسبت دخالت، نفوذ و نقش آفرینی هر یک از طرف های ماجرا، آنها را در موفقیت ها و ناکامی ها سهیم می دانند.
احتمالا امسال واکنش مطبوعات و تماشاگران نسبت به گذشته کمی فرق داشته باشد و آنها صبوری گذشته را نخواهند داشت.