بهشتی زیستن یا بنی صدری مردن ؟!

✍ امیر مؤمنان (ع) در خطبه ۱۹۴ نهج البلاغه و در توصیف ویژگی های #منافقین می فرماید:

“أُحَذِّرُکمْ أَهْلَ النِّفَاقِ فَإِنَّهُمُ … یَتَلَوَّنُونَ أَلْوَاناً وَ یَفْتَنُّونَ افْتِنَاناً …َ وَصْفُهُمْ دَوَاءٌ وَ قَوْلُهُمْ شِفَاءٌ وَ فِعْلُهُمُ الدَّاءُ… بِکلِّ طَرِیقٍ صَرِیعٌ وَ إِلَى کلِّ قَلْبٍ شَفِیعٌ وَ لِکلِّ شَجْوٍ دُمُوع.ٌ یَتَقَارَضُونَ الثَّنَاءَ وَ یَتَرَاقَبُون الجزاءَ … یَقُولُونَ فَیُشَبِّهُونَ وَ یَصِفُونَ فَیُمَوِّهُونَ قَدْ هَوَّنُوا الطَّرِیقَ وَ أَضْلَعُوا الْمَضِیقَ فَهُمْ لُمَهُ الشَّیْطَانِ وَ حُمَهُ النِّیرَانِ أُولئِک حِزْبُ الشَّیْطانِ أَلا إِنَّ حِزْبَ الشَّیْطانِ هُمُ الْخاسِرُونَ.

شما را از اهل نفاق برحذر می دارم، زیرا گمراهند و گمراه کننده … دائما از رنگی به رنگی در می آیند و در حال غوطه خوردن در آشوبها هستند … دل های آنان بیمار است و چهره های آنان پاک نما. وصفشان دارو است و سخنشان وعده شفا می دهد و رفتارشان درد بی درمان است … در هر راهی کسی را بر خاک هلاکت افکنده اند. و برای منحرف ساختن هر قلبی ، وسیله ای آماده دارند، و برای هر اندوهی اشکها در اختیار. به همدیگر ستایش قرض می دهند و انتظار پاداش از یکدیگر دارند … سخن می گویند و مردم را به اشتباه می اندازند، و توصیف می کنند و باطل را با آن می آرایند و یا حق را با آن تیره و زشت می سازند. راه برای وصول به ضلالت را آسان می سازند و راه تنگ (برای خروج از آن ضلالت) را کج و پیچیده می نمایند. آنها گروه شیطان و شدیدترین نقطه آتش دوزخ هستند. آنان حزب شیطانند، بدانید حزب شیطانند که زیانکارانند”.

شما بگویید کسی که یک روز، آشوب طلبان و فتنه گران ۷۸ و ۸۸ را مزدوران حقیر آمریکا و اسرائیل می نامد و روزگاری دیگر ، با همان ها ائتلاف می کند و شرکت سهامی قدرت تشکیل می دهد، مصداق “یتلونون الوانا” (رنگ به رنگ شدن) نیست؟ کسی که سپاه را خدمتگزار می نامد و از او دعوت به برداشتن برخی بارهای بر زمین مانده می کند و با پروژه های ساخته شده توسط سپاه عکس یادگاری می گیرد، اما مدتی بعد، علیه مجاهدت های سپاه شبهه افکنی می کند و مردم را از تفنگ سپاه می ترساند، آیا دورویی به خرج نمی دهد؟

تبلیغات انتخابات که می شود، ابایی از همنوا شدن با سازمان تروریستی منافقی در عوض کردن جای شهید و جلاد ندارد. می گوید من اینها را می شناسم، ۳۸ سال است می خواهند چوبه های دار در کشور برپا کنند. به یکی دو ماه نمی کشد و سالگرد شهادت مظلومانه آیت الله بهشتی می رسد، یادش می رود که با منافقین همنوا شده بود؛ و این بار خود را بهشتی مظلوم زمان جا می زند!! به روی نامبارکش هم نمی آورد که بهشتی مغضوب آمریکا و منافقین بود نه محبوب آنها. ادب رئیس دولت مستکبر آمریکا را ستایش و کتمان می کند که بهشتی می گفت ” ای آمریکا از ما عصبانی باش و از این عصبانیت بمیر”.

بهشتی می گفت “من تلخی برخورد صادقانه را به شیرینی برخورد مجامله آمیز و منافقانه ترجیح می دهم”؛ نه اینکه فقط دنبال تملق شنیدن و سرکوب یا تخریب و تحریف شخصیت منتقدان باشد. دست بر قضا، این رئیس جمهور وقت بود که بهشتی و منطق انقلابی او را می کوبید و سرانجام نیز با سرکرده منافقین از کشور گریخت و از زیر پرچم آمریکا و اروپا سر در آورد؛ نابودی و خفت تمام عیار! بهشتی در مقابل امام و مقتدای خود، صادق و متعبد بود، نه اینکه دودوزه بازی بازی کند. بنی صدر بود که اصرار داشت با انقلاب و رهبری آن، #دو_قطبی مصنوعی بسازد و نگاه ها را از تهاجم نیابتی آمریکا منحرف کند.

بهشتی مومن بود و بنی صدر، منافق. اولی تبیین و روشنگری می کرد و غبار تردید و فتنه را فرو می نشاند. و دومی ، بذر تردید و شبهه می کاشت و فتنه می پروراند. بهشتی مغضوب طیف های نفاق بود و ترور شخصیت می شد؛ و بنی صدر، مورد تمجید و تبلیغ آنها قرار داشت تا تمام حیثیت خود را خرج فرومایگانی مانند مسعود رجوی و نفوذی های چنبره زده در اطرافش کند. سخت نیست قضاوت درباره اینکه فلان مسؤل و بهمان مدیر ما، بهشتی زیسته یا دوزخی و بنی صدری سپری کرده است.

تنظیم خبر : امین کائیدی شادگان

نویسنده: