آغاز سفر نامه مجلس شورای اسلامی / تصویر

در یک روز از روزهای گذشته قرار شد که خبرنگاران گچساران و باشت ثبت نام کنند برای رفتن به مجلس شورای اسلامی و اینگونه بود که سفر به مجلس شورای اسلامی ایران رقم خورد.

صبح شنبه، ۱۶ مرداد ۱۳۹۵ همراه یک کاروان کوچک بیست و پنج نفری راهی مجلس شورای اسلامی شدیم. تصمیم گیری برای این سفر، چهار شنبه گذشته صورت گرفته بود؛ زمانی که با دوستان همسفر در خدمت انجمن خبرنگاران گچساران و باشت بودیم. اینان توصیه کردند که همگی با هم به سفر مجلس بروید و ما هم مشتاقانه پذیرفتیم. این بیست و پنج نفر عبارت بودند از آقایان: آرش کنار کوهی، زواره کائیدی، سعید دارابی، حبیب قلندری ، رضا مرادی، رضا علی بازپور ، میلاد کرمی ، اکبر کرمی، صالح الماسی،امین دهقان ، نجم الدین علیزاده،صادقپور، دشتی، میلاد نظری، احسان طالبی، اسمائیل ولایت،حیدر عدالتی، سعید رحمانی و این بنده خدا.از خانم ها : صیادی ، محمدی ، طاهری ، شریفی . این جمع،  با هدف کسب تجربه و دیدار با مسئولین کشوری با یکدیگر همسفر بوده اند.

پس از انجام کارهای ثبت نام و هماهنگی با مجلس ، ساعت یازده صبح شنبه از گچساران با بیش از ۱٫۵ ساعت تاخیر حرکت کرده، از سمت یاسوج و اصفهان و استان مرکزی به قم و از آن جا به تهران رفتیم. ساعت هفت عصر نزدیک سمیرم خرابی اتوبوس باعث تاخیر در برنامه شد که ناگزیر برای رسیدن بموقع عده ای با دو اتوبوس دیگر و ما بقی با همان اتوبوس بعد از تعمییر خود را به تهران رساندیم و در هتل مینا مستقر شدیم .

در سمیرم

همه ی دوستان در جاده سمیرم یا تعمیرکار شده بودند و یا برنامه ریز سفر و یا … . اینجا بود که آچار فرانسه تیم ۲۵ نفره ما خود را نشان داد و آن کسی نبود جزء راننده ی اتوبوس شرکت نفت گچساران که الحق آچار فرانسه ی خوبی بود.

این نخستین توقف من در جاده سمیرم بود و حقیقتا تصویر روشنی به جز آنچه از کلیات درباره اش خوانده بودم نمی دانستم.

تاریخ قدیم و جدید آن، همه در حد همان مطالعات بود. داشتن آن ذهنیت ها مرا سخت بر آن داشته بود تا از نزدیک  این مکان جدیدی که در آن بودیم  را ببینم و از مار های خطرناکش آگاهی پیدا کنیم.

در راه مجلس

ناگزیر ساعت ۱۰٫۳۰ با اتوبوس دیگری راهی مجلس شدم و آن قدر خسته بودیم که به محض نشستن در ماشین خوابیدیم. اتوبوس مزخرفی بود نه بخاطر راننده هایش و یا محبتشان بلکه بخاطر اینکه در هر جایی که نیروهای انتظامی بین راهی بود آن را نگه می داشت و مورد بازرسی قرار می دادند ظاهرا این نیروها در هر گذری بودند منتظر این اتوبوس بودند. از شهرهای بین راه گذشتیم و مدتی بعد به تهران رسیدیم و البته وارد ترمینال تهران شدیم. ساعتی بعد با کمک دوست خبرنگارمان حیدر عدالتی و چانه زنی های در حد تیم ملی اش توانستیم با دو تاکسی به هتل مینا در خیابان هفت تیر برویم.

در هتل مینا

هتل مینا هم برای خودش هتلی بود که کمی مشکلات داشت هتلی که سرتاسر زیبا بود ولی از مشکل راه پله های مناسب سازی نشده گرفته تا آسانسوری که خبرنگاران مدتی در آن محبوس شدند از ایراداتش بود ولی در عین حال از بهترین نیروی کار برخوردار بود نیرویی که برای اعتبار هتلش از هیچ کاری دریغ نمی کردند.

ادامه سفر نامه / ورود به مجلس شورای اسلامی

Save

تنظیم خبر : امین کائیدی شادگان

نویسنده: