کمای سیاسی سرتاسر ناامیدی و بحران زا نیست

در هر بیان و سخن، حکم بر عقل و تدبیر و زیرکی لازم است و به هیچ عنوان مسائلی که مربوط به مسائل داخلی و زیر چتر حاکمیت است نباید در خارج از کشور و در بین بیگانگان مطرح کرد.
با بیان اینکه این سخنان و موضوعات در گذشته نیز در بین مدیران ما وجود داشته است و مشابه این سخنان و اظهارات در دوران اصلاحات نیز گفته شد و این اتفاقات تکرار مکررات است ، مدیران کمی ‌زرنگ‌تر باشند و اجازه سوق دادن مسائل به بیرون از نظام را ندهند.

عده ای با نگاه قومی به مسایل جاری کشور بر مردم تاخت تاز می کنند و گروه دیگری به جای اصلاح و مقابله با ناهنجاری های موجود شب روز شان را به جلسه و جلسه بازی سپری می کنند.

با توجه به افزایش طلاق و گسترش خودکشی جوانان در نقاط مختلف گچساران و بعضا استان، عدم تصمیمات قاطع زعیمان سیاسی برای مهار کردن وضعیت موجود، شهرستان گچساران در یک کمای سیاسی و قومی فرو رفته است.

نمایندگان ما در مجلس و کسانی که در مجامع کشوری سخنرانی می‌کنند و حتی مذاکره کنندگان ما باید این را بدانند که باید به دشمن در همه حالتی بفهمانند که هر جناحی در ایران در رأس مسولیت باشد مطالبه آنها شناخته شدن حق مسلم آنهاست و مطالبات مردم هم حق مسلم آنها از این دولت و نمایندگان است.

نمایندگان که روسای جناحهای حزبی و خادم مردم هستند  در باره ویژگی های یک شهرستان بحث می کنند نه حزب و دولت، بلکه مردمشان و در این زمینه هم به نظر می رسد که روئسای احزاب در گچساران به توافق نرسیده اند و مشکلاتشان را حل نکرده اند که به فکر مسائل مردم بیفتند.

به باور برخی از ناظران این دو خط موازی در سیاست گچساران گویا به این زودی ها یکدیگر را قطع نخواهد کرد و درمانی هم برای خروج آن از کمای سیاسی که به فلج شدن اقتصاد و به خطر افتادن امنیت و گسترش بحران اجتماعی منجر شده است، در زمان حاضر وجود ندارد.

تشکیل جلسه برای حل بحرانهای امروز گچساران هدف این یاداشت نیست نیست بلکه ما می خواهیم جلساتی تشکیل شود که به نتیجه ختم گردد و یک نقطه تحول در مسیر درمان مشکلات از جمله بحران امنیتی در جامعه امروز گچساران باشد.

امروز گچساران دیگر سیاسی نیست در کمای سیاست، بحرانی شده است و باید از برخی گروه های سیاسی که « حاضر به تحمل مسئولیت نیستند» انتقاد کرد.

در مقابلم یک چشم انداز مبهم و بن بست کامل قرار دارد، ممکن است اتفاقی که نباید ، رخ دهد و هر چند که بعضی از نباید ها رخ داده است.

تازمانی که گچساران به کما رفته به هوش نیاید خانواده ها،مردم و مسئولان با تمام توان و امید، از او مراقبت میکنند و منتظر روزی هستند تا او دوباره به روال عادی باز گردد و  به راستی که این لحظات برای گچساران اندازه پلک برهم زدن و برای دلواپسان او هرروزش معادل سالیان است.

اما بدون شک تعداد کمی از ما درباره وضعیت کمای سیاسی ، شرایط گچساران که در کما فرو رفته و شرایط زندگی برای افرادی که از شهرستان گچساران خارج میشوند، اطلاعات داریم.

چه کسی می داند که چند درصد از مناطقی که به کما میروند شانس خروج از بحران را دارند؟ و اصلا فاصله رفتن به کما سیاسی تا بحران سیاسی و امنیتی  چقدر است؟ یاحتی علت فرو رفتن در کما سیاسی تاثیری روی شهرستانها دارد یا نه؟ یا اصلا این بحران ها چه تاثیری روی کشور می گذارد؟

اما کمای سیاسی سرتاسر ناامیدی و بحران زا نیست.

میزان کاهش یا افزایش سطح آگاهی مردم از وضعیت سیاسی و امنیتی گچساران  متفاوت است ، بنابراین حالات مختلف کمای سیاسی عمیق و حتی حالتی شبیه کمای سیاسی می‌تواند بروز کند و بنظر می رسد گچساران در این بین دست و پا می زند.

وقتی که شهرستانی در حال کمای سیاسی است حالت احتضار برایش پیش می آید و خارج شدن از این وضعیت  متفاوت است و برای برخی آسان است (مختص شهرستانهای یکپارچه متحد  و مسئولان همدل و همزبان ) اما برای بعضی شهرستانها بسیار سخت  می شود (مختص شهرستانهای سیاسی و دارای چند جناح سیاسی و حواشی سیاسی زیاد)  و یا آنها از در ناسازگاری وارد بحث ها و جلسات می شود. بنابراین نوع مرگ سیاسی و ایجاد بحران به خوب و بد بودن مسئولان و جناحهایش مربوط می شود، اما حالت کمای سیاسی به این موضوع مرتبط نیست بلکه به حل شدن اختلافات جنایی و اتحاد جنا ح ها برای حل مشکلات شهرستان مرتبط است.

دراین ایام بسوی دو انتخابات دیگر رهسپاریم و شاید ،شاید، شاید یک سال بحرانی ی بحرانی را، اگر رجال سیاسی گچساران فکری نکنند در پیش داشته باشیم.

آیا وقت اتحاد دو جناح حاکم در گچساران نرسیده است ؟!

در هر صورت حالت کمای سیاسی به این معنا نیست که همیشه در بحران باشیم و در جریانات نظام نباشیم بلکه بگونه ای حتی در فعالیت های بزرگ دخالت داریم و در خیلی مقام ها صدر نشین هم هستیم ولی نمی توانیم از خود دفاع کنیم زیرا در بحران دست و پنجه می زنیم.

بهتر است کمی هم بفکر اتحاد باشیم و جوانانمان را امید دهیم به آینده بهتر و عمل کنیم به شعارهایمان و اگر به امید انتخابات پیش رو بنشینیم یک سال جوانانمان را با شعارهای بیهوده ناامید تر کرده ایم …. بیایید بدور از جنجال دست در دست هم دهید …

به امید آینده ای بهتر

تنظیم خبر : امین کائیدی شادگان

نویسنده: