جای خالی محمدرضا در میان دوستانش/ نوجوانی که برای شفای مادر راهی حرم شد و بازنگشت

به گزارش کرونا از شیراز، چهارشنبه صبح که با همکلاسی‌هایت خداحافظی کردی همه چیز آرام بود، کسی فکرش را نمی‌کرد که غروبی حزن‌انگیز در راه باشد.

کسی فکرش را نمی‌کرد که تو برای نجوا با معبودت برای شفای مادر بیمارت و برای توسل جستن از حضرت احمدبن‌موسی راهی حرم شوی و هیچ‌گاه باز نگردی!

هیچ کس تصور نمی‌کرد تیری از غیب برسد و تروریستی از آن حوالی سر از حریم امن مردم درآورد و مردم را به رگبار گلوله ببندد.

کسی تصور نمی‌کرد که روز شنبه بخاطر تو و ۱۲ شهیدی که لحظات رعب‌انگیزی را تجربه کردید عزای عمومی اعلام شود.

چه سعادتی بیش از این که تو سبکبال در جوار ضریح مطهرش به آسمان پرگشودی و در همان‌جا آرام گرفتی تا فریادها برای خون‌خواهی‌ات به عرشیان برسد.

محمدرضا جان! امروز هم‌کلاسی‌هایت جای خالی‌ات را گلباران کردند و تابوتت را غرق در بوسه، اشک از چشمان‌شان جاری است و نامت بر لبانشان نقش بسته! شاید هنوز باور نمی‌کنند محمدرضا امروز تا همیشه در کلاس درس غائب است!

راستی، ۱۳ آبان نزدیک است، روز تو، روز دانش‌آموز ، همان روزی که یادآور رشادت و شجاعت همیشگی نوجوانان این مرز و بوم است.

دشمن ما می‌خواهد امریکا باشد، انگلیس یا صهیونیست و داعش فرقی نمی‌کند، دشمن برای ما دشمن است و تقاص خون‌هایی که می‌ریزد را بدجوری پس خواهد داد.

سلام ما را به حسین فهمیده برسان، همان نوجوانی که سال‌های دور جان خود را برای دفاع از میهنش در طبق اخلاص گذاشت و خون تو که امروز در آستانه روز دانش‌آموز به ناحق توسط عوامل تروریست بر زمین جاری شد تا بار دیگر ذلت و ناتوانی خود را اینگونه با حمله رو در رو با مردم بی‌دفاع به نمایش بگذارند.

انتهای پیام/