مو را از ماست بیرون کشیدن #وظیفه ماست
هرچند قبول دارم که گاهی کنجکاوی ها و سماجت هایمان کفر خیلی ها را در می آورد اما رسالت حرفه ما در این است که تاکید کنیم ما بیداریم و تا آخر ایستاده ایم و نسبت به مسایل مبتلا به جامعه حساس،خلاصه آنکه عالیجنابان حواسشان جمع باشد مو را از ماست بیرون کشیدن “ #وظیفه ” ماست.
هرچند قبول دارم که گاهی کنجکاوی ها و سماجت هایمان کفر خیلی ها را در می آورد اما رسالت حرفه ما در این است که تاکید کنیم ما بیداریم و تا آخر ایستاده ایم و نسبت به مسایل مبتلا به جامعه حساس،خلاصه آنکه عالیجنابان حواسشان جمع باشد مو را از ماست بیرون کشیدن “ #وظیفه ” ماست.
ما خبرنگاران جز قشر آسیب پذیر جامعه ایم!
آسیب پذیر نه از این حیث که زیر خط فقریم ، این روزها با وجود وام های میلیاردی بلاعوض فقیر محتاج به نان شبی دیگر در مملکت وجود ندارد! آسیب پذیر از این جهت که همراه با بادهای موسمی احتمالی که مسؤولین را گهگاه تحت شعاع قرار می دهد باید تغییر وضعیت داده و خلاصه حسابی انعطاف پذیر باشیم که در غیر این صورت یک لقمه نان بخور و نمیری که از این راه بدست می آوریم می شود تهدید و توی گلومان گیر می کند!
مثلا موقع های تودیع و معارفه فلان مدیر،افتتاح فلان پروژه ، کلنگ زنی فلان طرح و همایشی ، مراسمی ،چیزی… لازم نیست ما دنبال مسوولین بدویم و هی تماس بگیریم و هی شوت مان کنند و هی دست به دامان مسوول دفترانشان شویم و هی بپیچانندمان که جناب مدیر جلسه اند و درگیرند و خلاصه اینجور وقت ها که همه چیز آرام است شخص مدیر محترم با گوشی گرانقیمت و خط دائمی شان با گوشی های ذغال سنگی و خط های اعتباری خبرنگاران بخت برگشته تماس می گیرند که چه نشسته اید ما فلان و بهمان کرده ایم و افتخار مصاحبه می دهیم و بیایید برای گرفتن عکس های تمام رخ رنگی از ما!
طفلک خبرنگارها هم این موقع ها با کله می دوند که همای سعادت رو کرده و تا تنور داغ است باید نان را چسباند!
حالا کافی است یک جای کار لنگ بزند پروژه ای به تعویق بیفتد،مسوول محترم یادش برود که خادم ملت است و خلاصه بحرانی مشکلی چیزی پیش بیاید ، رسالت خبرنگار او را به شفاف سازی اوضاع و درخواست توضیح از مسوول مربوطه سوق می دهد اما… چشمتان روز بد نبیند، همان گوشی های گران قیمت و خط های دائمی مدیران خاموش می شود، منشی هایشان وعده بعید می دهند و اگر بر حسب گردش ایام و بازی روزگار در نا کجا آبادی مدیر مربوطه را دیدار کنی و توضیح بخواهی متهمت می کنند که به فلان جریان متصلی و درآینده ای نه چندان دور حالت را خواهند ستاند!
این تنها گوشه ای از قصه پر غصه آسیب پذیری حرفه خبرنگاری است !
انتظارهای کشنده پشت درب اتاق مسوولین ، جابجایی پی در پی میان ادارات برای یافتن پرتقال فروش های احتمالی ، همیشه در حالت آماده باش بودن و برخوردهای سخت و تحقیر کننده را هم به این مصائب بیفزایید!
هرچند قبول دارم که گاهی #کنجکاوی ها و #سماجت هامان کفر خیلی ها را در می آورد اما رسالت حرفه ما در این است که تاکید کنیم ما بیداریم و نسبت به مسایل مبتلا به جامعه حساس،خلاصه آنکه #عالیجنابان حواسشان جمع باشد مو را از ماست بیرون کشیدن “وظیفه” ماست.
یادی هم کنیم از همه شهدای خبرنگار و عرض تبریک به همه #خبرنگاران صبور و سخت کوش و #سمج!!! ما زنده برآنیم که آرام نگیریم!
اگر کوه بود قله #تکی بود / اگر سنگ بود سنگ #سختی بود … .
