جامعه مسوول بازگرداندن این حق به اوست / فرد معلول حق دارد
سخنرانان دعوت می شوند که در جایگاه شان بنشینند و سخنرانی آغاز شود. سکویی که میز سخنرانی روی آن است، تقریبا نیم متر ارتفاع دارد، و یک پله می خورد. از سخنرانان که از شخصیت های برجسته حوزه علوم انسانی هستند، یک نفر سالمند است و عصا دارد و دیگری با واکر راه می رود.
کرونا :
سخنرانان دعوت می شوند که در جایگاه شان بنشینند و سخنرانی آغاز شود. سکویی که میز سخنرانی روی آن است، تقریبا نیم متر ارتفاع دارد، و یک پله می خورد. از سخنرانان که از شخصیت های برجسته حوزه علوم انسانی هستند،
یک نفر سالمند است و عصا دارد و دیگری با واکر راه می رود. از جایشان برمی خیزند و به سمت سکو می روند، بالا رفتن به تنهایی و بدون کمک امکان پذیر نیست، چند نفر به یاری آنها می روند تا سرانجام سخنرانان بالا می روند و می نشینند. موقعیت به شدت رقت آور اما عادی است.
انگار که اتفاقی نیفتاده و همه چیز همان طور که می بایست، رخ داده است. بی اعتنا به مساله، هر سه نفر سخنرانی می کنند و نشست تمام می شود و دوباره در پایین آمدن همان رنج و دشواری بر دو نفر سخنران کم توان تحمیل می شود.
دکترسیمین کاظمی
این اتفاق، البته نه تازگی دارد، و نه عجیب است، بلکه مساله خو کرده ای است که نه تنها در این سالن از سالن های دانشکده علوم اجتماعی تهران که در سراسر جغرافیایی که ما زندگی می کنیم بی توجهی به حقوق افراد کم توان امری شایع و عادی است.
بی اعتنایی به حقوق معلولان و افراد کم توان، ویژگی جامعه ی نابرابر و توسعه نیافته است که جان و حرمت آدمی گرامی داشته نمی شود و انسان معلول و کم توان با نادیده گرفته شدن و فقدان حمایت اجتماعی در رنج خود تنها می ماند.
جامعه ی سالم مسلط، پیش فرض و معیارش در استفاده از فضاها و امکانات عمومی، سلامت جسمی است و این گونه است که حضور افرادی که از سلامت کامل جسمی برخوردار نیستند نادیده گرفته می شود.
جامعه سالم مسلط، که ساخت استبدادی اش، همدلی و شفقت را در آن بی معنی کرده است، در طرد بخشی از جمعیت اش تا آنجا گستاخ و بی محابا پیش رفته که محیط دانشگاهی اش هم، در این بی توجهی عمومی به کم توان ها شریک بوده و قدرت درک رنج بخشی از جامعه در آن وجود ندارد، یا اقدام درخور و قابل توجهی در آن صورت نگرفته است.
در چنین جامعه ای چگونه و کجا باید گفت که: مناسب سازی فضاهای عمومی، حداقل سهم یک فرد کم توان از جامعه ای است که در آن زندگی می کند. فرد معلول حق دارد، بدون استعانت از دیگران و با حفظ استقلال و عزت نفس زندگی کند، و جامعه مسوول بازگرداندن این حق به اوست.
دکترسیمین کاظمی
نویسنده:
برچسب ها :آغاز ، آن ، اجتماعی ، از ، است ، اما ، امکانات ، انسانی ، ای ، این ، با ، بالا ، باید ، بر ، به ، بوده ، بی ، پله ، تا ، توسعه ، جامعه ، جمعیت ، چند ، چیز ، حضور ، حفظ ، حق ، حمایت ، حوزه ، خود ، دارد ، در ، دعوت ، دو ، دیگران ، را ، راه ، روی ، ساخت ، سالن ، سخنرانی ، سلامت ، سه ، شدن ، شود ، عجیب ، عمومی ، که ، گرامی ، گرفته ، گفت ، ما ، محیط ، معلول ، معلولان ، مناسب ، می ، نشست ، نفر ، نه ، نیافته ، های ، هر ، همدلی ، همه ، و ، ی ، یا ، یک
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰