مهره چینی های امنیتی روحانی

✍️ نیروی امنیتی بودن، مانند هر شغل و مسئولیت دیگری اگر در چهارچوب ارزش ها و قوانین جمهوری اسلامی بوده باشد، خدمتگزاری و سزاوار قدرشناسی است.
🔹اما از طنز های تلخ تاریخ، یکی اش هم همین است که ائتلاف مدعیان اعتدال و اصلاحات، بیشترین عضو دارای سوابق امنیتی را داشت و با این همه، رقبای سیاسی و یا صاحب نظران و منتقدان غیر سیاسی را با برچسب های امنیتی نواخت!
♦️همین ها درباره آقای رئیسی که حالا امروز مردم او را به ملایمت و ملاطفت و نجابت و عطوفت می شناسند، گفتند اگر او رئیس جمهور شود، در پیاده روها دیوار می کشد.
🔹خود آقای روحانی که دهه ها در مشاغل امنیتی بوده، مدعی شد شما اینها را نمی شناسید، من اینها را می شناسم؛ سی و هشت سال است می خواهند چوبه های دار بر پا کنند و در پیاده روها دیوار بکشند(!)
♦️روحانی فقط در انتخاب وزیر تخصصی اطلاعات بر عکس عمل کرد و سراغ فردی (حجت الاسلام علوی) رفت که به اذعان خودش، هیچ سابقه و آشنایی با فعالیت های امنیتی نداشت.
🔹اما کابینه روحانی، امنیتی ترین کابینه‌ها در تمام ادوار مختلف بوده است. او وقتی خواست وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی یا کار و رفاه را انتخاب کند، سراغ امنیتی ترین چهره ها (صالحی امیری و علی ربیعی یا همان عباد) رفت.
♦️همین طور است جهرمی وزیر ارتباطات، طیب نیا وزیر اقتصاد، پورمحمدی وزیر دادگستری، محمد شریعتمداری وزیر صمت و سپس کار و رفاه، سلطانی فر وزیر ورزش، علی یونسی دستیار ویژه روحانی در امور اقوام و اقلیت های دینی، حسام الدین آشنا مشاور فرهنگی رئیس جمهور، و حسین فریدون و محمود واعظی و …
🔹آخرین اتفاق عجیب در این روند، پیشنهاد تصدی سخنگویی دولت به دو چهره امنیتی است. پس از استعفای نوبخت در تیر ماه ۹۷، دولت ۱۱ ماه است سخنگو ندارد.
♦️دیروز صالحی امیری اعلام کرد سخنگویی دولت به وی پیشنهاد شده اما او نپذیرفته است. پس از آن اعلام شد علی ربیعی سخنگوی دولت شده ؛ وزیر رفاه و کار که از عهده پاسخگویی به نمایندگان مردم درباره برخی رویکردها در وزارت رفاه و کار بر نیامد و با رای مجلس عزل شد.

تنظیم خبر : امین کائیدی شادگان

نویسنده: