دوم خرداد و تغییر گفتمان عدالت محور به لیبرال/ خود را لیبرال های مسلمان نامیدند

⏺ پس از پیروز محمد خاتمی در انتخابات دوم خرداد سال هفتاد و شش جریانی در ایران شکل گرفت که بعدها به جریان اصلاح طلبی معروف شد. در انتخابات سال هفتاد و شش، سید محمد خاتمی با شعار برقراری “عدالت اجتماعی” توانست طبقات پایین جامعه را (که از سیاست های اقتصادی دولت هاشمی به شدت ناراضی بوده و ناطق نوری را ادامه دهنده راه او می دانستند) به خود جذب کند و با شعار “آزادی” دل طبقات متوسط شهری را به دست آورده و با آراء بالایی به پیروزی دست یابد.

خود را لیبرال های مسلمان نامیدند / وصله ناجور

⏺ در هیاهوی تبلیغات انتخاباتی آن سال، حزب کارگزاران سازندگی از آخرین احزابی بود که به حمایت از محمد خاتمی پرداخت. کارگزارانی ها که بدنه اصلی دولت هاشمی را تشکیل می دادند و بعدها خود را لیبرال های مسلمان نامیدند، در واقع وصله ناجوری در میان گروه های حامی خاتمی به شمار می رفتند. بخش عمده اقبال طبقات پایین جامعه به خاتمی در اعتراض به سیاست های اقتصادی دولت هاشمی بود و حال کارگزاران که اصلی ترین مجری آن سیاست ها به شمار می رفتند به حمایت از خاتمی پرداخته بودند…

کارگزارانی ها به واسطه نزدیک بودن به هاشمی (که پس از انتخابات نیز از چهره های اصلی و قدرتمند حکومت به شمار می رفت) به سرعت توانستند از حاشیه جریان اصلاح طلبی خارج شده و در مدت کوتاهی نمایندگی تفکر غالب اقتصادی در جریان اصلاحات و دولت اول و دوم خاتمی را بر عهده بگیرند.

پیروزی احمدی نژاد و شکست آقای هاشمی

⏺ سیاست های اقتصادی کارگزارنی ها (به ویژه در دولت دوم خاتمی) باعث شد بسیاری از طبقات پایین از اصلاح طلبان رویگردان شده و خوشبختی و سعادت خود را در شعارهای کوچه خیابانی احمدی نژاد بجویند. (مسئله ای که هیچگاه از سوی اصلاح طلبان مورد واکاوی قرار نگرفت و بار دیگر در انتخابات سال هشتاد و هشت خود را به وضوح نشان داد)

⏺ پیروزی احمدی نژاد و شکست آقای هاشمی در انتخابات سال هشتاد و چهار زمینه را برای نزدیکی بیشتر اصلاح طلبان و نیروهای حامی آقای هاشمی فراهم کرد و هر دو جریان دست در دست یکدیگر جبهه واحدی را علیه احمدی نژاد ایجاد کردند. (و باز کسی دقت نکرد که چگونه اصلاح طلبان که در انتخابات مجلس سال هفتاد و هشت لیست مشترک اصولگرایان که هاشمی رفسنجانی و احمدی نژاد را در خود می دید را آنگونه شکست داده بودند، حالا چرا به یار غار هاشمی تبدیل شده اند!؟) این نزدیکی برای اصلاح طلبان بسیار گران تمام شد و در کل گفتمان اصلاح طلبی را از یک گفتمان عدالت محور به یک گفتمان لیبرال طرفدار اقتصاد آزاد تبدیل کرد..

در واقع پس از هشت سال از دوم خرداد به جای اینکه حزب کارگزاران سازندگی در گفتمان اصلاحات حل و هضم شود، این گفتمان اصلاحات بود که خود را حل شده در کارگزاران سازندگی می دید. (غافل از آنکه همین مسئله باعث خداحافظی همیشگی طبقات پایین و روستایی از خاتمی و اصلاحات را به دنبال داشت)

چرایی از دست دادن آراء خود در میان طبقات پایین

⏺ گفتمان اصلاحات بدون آسیب شناسی در مورد چرایی از دست دادن آراء خود در میان طبقات پایین (آسیبی که با اشتباه بزرگ رفتن زیر سایه حزب کارگزاران و هاشمی رفسنجانی مرتکب شده بود) در باد غرور ناشی از محبوبیت خاتمی و موسوی به سر می برد و هنوز جامعه را با منطق دوم خرداد سال هفتاد و شش تحلیل می نمود. مسئله ای که در سال هشتاد و هشت به عنوان پاشنه آشیل اصلاحات وارد عمل شد و شکست اصلاح طلبان را در انتخابات رقم زد. (توجه داشته باشیم که آراء آقای خاتمی در سال هفتاد و شش از دو بخش طبقات پایین شهری و روستاییان به اضافه طبقات متوسط شهری و تحصیل کردگان تشکیل شده بود و حالا رای بخش اول یعنی طبقات پایین و روستایی به صندوق احمدی نژاد ریخته شد)

گفتمان اصلاح طلبی به حاشیه رانده شد

⏺ پس از انتخابات هشتاد و هشت گفتمان اصلاح طلبی به حاشیه رانده شد و عملا قدرت خود را در ساختار حکومت دست داد و در انتخابات سال نود و دو با حمایت از حسن روحانی با تفکرات اقتصادی حزب کارگزاران به طور کامل به تدارکاتچی آقای هاشمی و نیروهای نزدیک به ایشان تبدیل شد. در این انتخابات و دو انتخابات بعدی (لیست امید و ریاست جمهوری نود و شش) اصلاح طلبان و شخص آقای خاتمی باقیمانده اعتبار خود را به پای نماینده جدیدی از طیف آقای هاشمی و کارگزاران ریختند و شاید برای همیشه مرگ اصلاحات را رقم زدند..

منبع :کانال کافه خبری مشک و ملار

تنظیم خبر : امین کائیدی شادگان

نویسنده: