دکان اصلاح طلبی و اصولگرایی

بدون شک هر کسب و کاری نیازمند امکانات و دستگاه و لوازمی ست تا نانی بدست بیاید. سیاست یکی از دکان هایی ست که در سال های اخیر بسیاری ها در آن امرار و معاش می کنند و نان پاک سر سفره خود  و خانواده می برند.

پیروی ها ی کورکورانه و عدم در نظر گرفتن حق و تفکر در خصوص آنچه انجام می شود و همچنین پذیرش مرام نامه های از پیش تعیین شده توسط مغز متفکر و برنامه ریز از شاخصه های سیاست می باشد و حال دو مقوله قدرت و ثروت در سیاست مطرح است که به آن می پردازم.

قدرت عاملی ست تا عده ای به واسطه آن به ثروت برسند و ثروت انگیزه ایست تا به قدرت برسند پس مشخصا کسی که یکی از این دو عامل را داشته باشد دومی را نیز به واسطه ی آن کسب خواهد کرد.انسان موجودی ست بی نهایت طلب و ذات و غایی او طالب کمال ،شهرت ،قدرت و ثروت است .

اساسا دین اسلام با نظام سرمایه داری منافاتی ندارد اما به این معنا نیست که از هر راهی افراد می توانند ثروتمند شوند.

در کشور عزیزمان ایران نیز دو محل کسب قدرت و ثروت به نام اصلاح طلبی و اصولگرایی از پیدایش انقلاب اسلامی همراه این مردم بوده و هست که قدرت و ثروتش برای اربابان است و کدورت ها و توهین هایش و شاید گاهی چیزی بخور و نمیر حتی یک پرس غذای رستوران برای پیروان در نظر گرفته شود.

خود بزرگ بینی و حس برتری و حق گویی یک جانبه از صفات بارز جناح بازان سیاسی ست به طوری در هجمه ها و حمله های خود فرد و جناح مقابل خود را یک شرور و شاید یک فرد بی دین یا اجنبی تصور کنند و فراموش کنند که او نیز یک انسان ممکن الخطا است و معصوم از هر اشتباهی نیست.

سکولاریسم یا همان جدایی دین از سیاست همان نگرشی ست که امام خمینی (ره) آن را اسلام آمریکایی می خواندند و حال سوالم از جناح بازان سیاسی شهر و دیار و کشورم اینست که اگر اصول و مبنای جناح بازی و هجمه سازی علیه یکدیگر بر مبنای سکولاریسم نیست پس چرا حق الناس را که در دین ما تاکید فراوان برآن شده در خصوص نفر مقابل در نظر نمی گیرید؟

چرا تخم کینه ها و کدورت ها را در خاک پاک ایران می کارید تا علاوه بر سرگرمی افراد عادی، روزنه ها را برای ورود دشمن باز کنید؟پاسخ این سوالات را با یک دقیقه تفکر بدون عبادت می شود یافت اما کسانی هستند که ۷۰ سال نیز عبادت کرده اند ولی یک دقیقه زحمت تفکر را به خود نداده اند.

به عنوان نسل و دهه دوم انقلاب اسلامی ایران تفکرات و رفتار های زننده ی بسیاری از هر دو جناح سیاسی حاکم بر وطن مشاهده نموده ام و ترجیح می دهم در دید هر دو گروه منفور باشم تا اینکه حق و حقیقت را زیر پا بگذارم و از مسیر انسانیت فاصله بگیرم و معتقدم نسل جدید هم همانند من فکر خواهند کرد و با تعصبات کورکورانه و تقلید از افراد به ظاهر باسواد جناحی فکر و آینده خود را مشغول نخواهند کرد و حال باید منتظر ماند و نتیجه دوگانگی های ایجاد شده را در ماراتن پیش رو در سالهای آتی دید که چند درصد از مردم در کل کشور در همه پرسی مشارکت خواهند داشت .

تنظیم خبر : امین کائیدی شادگان

نویسنده: