اختصاصی کرونا

کد خبر : 49470

تاریخ انتشار : شنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۸ - ۱۷:۴۹

کرونا :

نوزدهم آبان ماه بواسطه شهادت ۶ جوان از جوانان #گچساران در مسجد #شهیدان این شهر به روز #ماندگار و #تاریخی در کشورمان تبدیل گردید. علل و عواملی دست به دست هم داد تا این قیام در سطح کشور در کنار سایر قیامهای آزادی خواهان قبل از انقلاب در کلان شهرهایی همچون تهران و قم در شهر گچساران نیز رخ دهد که به اختصار #فلسفه وجودی آن می پردازیم.
در جنوب کشور ، گچساران جزء اولین شهرهایی بود که به واسطه ارتباط با مرکز و حضور چهره های انقلابی مبارز ، بوی #مبارزه با #طاغوت در آن به مشام هر رهگذری می رسید.
روحانیون بومی و غیربومی مستقر در شهرستان گچساران و باشت از جمله کسانی بوده اند که توانسته اند مردم شهرستان را بر علیه طاغوت بشورانند.
در شهرستان گچساران سیر سیاسی دوگونه رقم خورده بود یکی روندی که حکومت و عوامل وابسته آن را جلو می برند و دیگری روندی که علمای منطقه آن را مدیریت می کردند و سالهای منتهی به پیروزی انقلاب این تقابل سیاسی روز به روز شدت بیشتری به خود می گرفت تا اینکه منتج به نتیجه گردید.
#نخبگان ، #متنفذین ، #معلمان و #دانشجویان و متخصصان اهل فن بخصوص شرکت نفتی در شهرستان گچساران از جمله کسانی بودند که در کنار علما ، مردم را روشنگری می نمودند و به صورت نامنظم و بدون تشکیلات منسجم ، جلسات دو نفره و سه نفره و چند نفره بعضاً مختلط و دور از چشم ساواک در قالب کلاس های تفسیر قرآن و نهج البلاغه اعلامیه های که از طرف سایر برادران گچسارانی از قم و تهران انتقال داده می شد می خواندند و علاوه بر مردم گچساران اعلامیه ها و شعارها و سیاست های راهبردی را به سایر شهرهای همجوار جنوب انتقال می دادند.
همچنین برخی از این چهره های ماندگار جوانان انقلابی آن زمان مأموریت ساماندهی اعتراضات عمومی ، تظاهرات ها و تحصن ها و اعتصابات از جمله فرهنگیان ، بازاریان ، کارکنان صنعت و نفت گچساران را بر عهده داشتند و برخی دیگر در وسط میدان ، میدان داری نموده و ساواک را به خود مشغول نموده بودند برخوردهای سخت و طاقت فرسای ساواک حتی در زندان اوین نیز قادر به ممانعت از تلاش و کوشش انقلابیون در گچساران نشد و این موضوع زن و مرد از هم نمی شناخت . در این میان بازاریان این قشر زحمت کش جامعه یکی از خارهای چشمان ساواک بود و به نوعی که واقعاً از کنترل آن بازمانده بودند . صفوف فشرده تظاهرات ها و راهپیمایی ها بر علیه حکومت ، راه اندازی و نصب بلندگوها و فریادهای رسا و کوبنده آنها در خیابانها همچنین همکاری با خانواده های متحصنین شرکت نفت جهت تهیه آذوقه با دلایل ترک کار از دیگررشادتهای بازاریان گچساران بود.
قلب مساجد سه گانه شهر دوگنبدان ( صاحب الزمان ) و ( بیت العباس ) و ( شهیدان ( مسجد جامع شهر) لحظه ای از تپش نمی ایستاد و مدام مأمن آزادی خواهانی بود که سر از جان نمی شناختند ، قیام ۱۹ آبان ماحصل سخنرانی ها و روضه خوانی ها و گردهمایی بود که در مساجد سه گانه شهر طی سالهای نزدیک به ۱۳۵۷ برگزار شده بود.
کسانی که در قیام ۱۹ آبان ۱۳۵۷ در مسجد شهیدان حضور داشتند مبدأ حرکتشان از مسجد صاحب الزمان و بیت العباس بود.
مساجد را می توان محور ارتباطی بازار و روحانیون و متنفذان و معتمدان در انقلاب دانست.
قرار گرفتن شهرستان گچساران در کریدور شمال به جنوب و نفت خیز بودن آن از جمله دلایل اهمیت این منطقه برای حکومت بود از آنجایی که قریب یک سوم از نفت کشور از گچساران استخراج می شد و به نوعی با وجود کوه مرتفع #سقلاطون بام نفت ایران لحاظ می گردید ، شاخکهای ساواک کشور به دلایل حوادث موجود در شهرستان بیشتر حساس شده بود به نوعی که نیروهای کمکی از شهرستانهای همجوار جهت کنترل اوضاع به شهرستان گچساران اعزام نموده بودند تا مبادا تحصن یا تجمع در حوزه نفت صورت پذیرد.
در این میان پرسنل شرکت نفت گچساران در کنار سایر اقشار جامعه احساس تکلیف کرده و دست به اعتصاب زدند و این حرکت سنجیده باعث گردید حضرت امام #خمینی رحمهالله علیه در این خصوص سخنرانی و از پرسنل نفت قدردانی نماید. البته در این حین نقش روحانیت شیراز ، اهواز ، بهبهان و بازار گچساران جهت تأمین هزینه زندگی کارکنان نفت گچساران در ایام اعتصاب نیز تعیین کننده بود.
آری #قیام ۱۹ آبان ۱۳۵۷ با رشادت های زنان و مردان مؤمن در ۲۲ بهمن ماه همان سال به سرانجام و #انقلاب شکوهمند #جمهوری #اسلامی ایران به پیروزی رسید و با خون شهیدان گلگون کفن ، این درخت تنومند، آبیاری و پرچم آزادی خواهی ان شاءالله به دست صاحب اصلی انقلاب تحویل خواهد شد.
انتظار می رود مدارس، شوارع ، میادین و اماکن مهم در شهرستان گچساران بخصوص در حوزه نفت که نقش بی دلیلی در این رویداد داشتند به نام قیام ۱۹ آبان ۱۳۵۷ نامگذاری و مسئولین گچساران نیز از طرق ممکن جهت نامگذاری روز ۱۹ آبان در تقویم رسمی به نام گچساران مساعدت فرمایند.
از کسانی که در معرفی و شناساندن این روز مهم به همشهریان عزیز همکاری می کنند، به ویژه جناب آقای سید ابوالحسن حسینی نیک که مقالات جامعی در این خصوص نگاشته اند و این نوشته نیز به نوعی برگرفته از آن می باشد، قدردانی به عمل آید.