بحران سوریه، اکنون که رو به پایان است، مجال می دهد تا بازگردیم و در آورده های آن هم تامل کنیم؛ گرچه رنج و محنت کم نداشته است.

یکی از آن آورده های گرانبها، این است که مردانی سخت آبدیده تربیت کرد، که پس از این، تا خاورمیانه برپاست، بی نظر و حضور آنها، هیچ معادله ای رقم نخواهد خورد.

حزب الله پس از نبرد سوریه به ارتشی تمام عیار تبدیل شده که صهیونیست ها خود می گویند به آغاز هیچ نبرد تازه ای باآن حتی نمی اندیشند.

ارتش سوریه، به یک ملت تکیه کرده و از دل دشوارترین جنگ غرب آسیا به سلامت بیرون آمده است.

مردانی از افغانستان، پاکستان، عراق، و حتی یمن، وقتی وارد این آوردگاه می شدند شاید حتی سربازی نمی دانستند اما حالا که خارج می شوند هر کدام برای خود یک سردارند.

در ایران، سرچشمه مقاومت، نیز تاریخ آینده خواهد گفت که ظهور فتنه تکفیر در منطقه چه مردان دلاوری پرورد که امریکایی ها و صهیونیست ها در آرزوی آنند تا یکی از آنها را ولو برای چند دقیقه از نزدیک ببینند اما حتی تصویری از آنها در دست ندارند که بدانند در انتظار چه کسی باید بنشینند!

یکی از رویش های گرانبهای نبرد سوریه، همین مرد👇، بشار جعفری نماینده سوریه در سازمان ملل است.

گزاف نیست که بگوییم او پا به پای برادران نظامی خود جنگیده و در سخت ترین لحظات و تحت سنگین ترین فشارها، نماینده ای نیرومند و مطمئن برای مردم خویش بوده است.

شک نکنید که بسیاری از اقران عرب او، اگر حکومتشان فقط به اندازه یک ماه، بحرانی را تجربه می کرد که سوریه ۷ سال است بار آن را به دوش می کشد، یا به امریکا پناهنده می شدند یا اینکه خود اکنون نماینده اپوزیسیون بودند.

بشار جعفری الگوی خوبی برای دیپلمات هایی است که حلاوت روزگار خوشی و برخورداری، آنها را از نبرد روز محنت و گرفتاری بازنداشت لباس دیپلماسی مانع نشد که خود را رزمنده و زبان خویش را اسلحه ببینند.

تنظیم خبر : امین کائیدی شادگان