هزاران سال پیش، انسان نخستین تصویر حیواناتی را که برای احتیاجات خود شکار می‌کرده و تصاویر آن‌ها را بر دیواره محل سکونتشان، یعنی در انتهای صخره غار نقاشی می‌کردند. آنان با اجرای اعمالی چون مراسم حمله به آن تصاویر، انگیزه خود را برای شکار فردایشان بالا می بردند.

در این باره #هلن_گاردنر، محقق و تاریخ‌نویس معاصر چنین می‌گوید:

شکارگر #هنرمند آن روزگار، غالباً از سطوح نامنظم و طبیعی دیوارهای غار، برجستگی‌ها، فرورفتگی‌ها، شکاف‌ها و لبه‌های تیز آن‌ها برای ایجاد تصویر حضور واقعی شکل‌های خود در آنجا به طرز ماهرانه‌ای استفاده می‌کرده‌است. از برآمدگی دیوار می‌توانسته‌است در چارچوب خطوط کناری یک گاو وحشی مهاجم برای نشان دادن بزرگی بدن این جانور استفاده کند.

جالب توجه‌ترین آثار نقاشی دیواری مربوط به دوره #پارینه سنگی با قدمتی حدود ۳۰ هزار سال مربوط به غارهای #آلتامورا واقع در شمال #اسپانیا و غارهای #لاسکو واقع در جنوب #فرانسه است.

#جنبش_نقاشی_دیواری یکی از صادق‌ترین جلوه‌های هنر #انقلاب_اسلامی است که بر اساس ایمان و ارتباط با مردم ساختار زیباشناختی خود را جستجو کرد. در این جستجو گرچه به ساختاری تکراری و وام گرفته همانند دیگر بخش‌های #هنرهای_تجسمی روی آورد؛ لکن این جریان تلاش داشت با بیانی ساده مبانی دینی و ملی خود را در قالب یک زبان تجسمی بیان کند.

#جنبش_نقاشی_دیواری در گچساران هم این روزها جلوه های خاص خود را دارد و دردهایی را بازگو می کند؛

تنظیم خبر : امین کائیدی شادگان