مدتی است که منتظریم مسئولان شهرداری ما در یکی از پارک های این شهر یک پل بزنند تا معلولان و سالمندان و کودکان کوچک بتوانند با کمال آرامش از آن بهره ببرند ولی بعد از مدتی به این پارک مراجعه کردیم با کمال تعجب شاهد اتفاق عجیبی بودیم که باید از شهرداری تقاضا می‌کردیم که یا فرهنگ پریدن روی کانال آب کوچک را به مسئولین و نماینده بیاموزد و یا برای آنها پلی بزنند تا اینها هم بتوانند از این پارک تقریباً زیبا بهره ببرند.

آری ،امروز معلولان و سالمندان و کودکان از روی کانال کوچک آب عبور می‌کنند و یا به اصطلاح می پرند و از پارک لذت می برند .

جای مسئولان در پارک پانصد دستگاه مجتمع آپارتمانی های مستقیم این شهر خالی ست به نظر می رسد که مسئولان و نماینده و مدیران نمی‌توانند بپرند برای همین به این پارک سر نمی زنند و از آن لذت نمی برند.

امروز دیگر لازم است مناسب سازی پارک ها را برای مدیران و مسئولان انجام دهیم زیرا آنها پریدن را بلد نیستند نمی توانند از پارک ها بهره کافی و لازم را ببرند.

شاید این موضوع را به عنوان طنز امروز جامعه ما بخوانید ولی طنز نیست ، بلکه دردی است که در دل مسئولان و مدیران باقی مانده است و ما با اجازه آنها مقداری از این درد را نوشتیم تا شاید کسانی که در خواب خرگوشی هستند بیدار شوند.

زمان دارد میگذرد و مردم ناامید می‌شوند که مسئولان شان دیگر کی می خواهند پریدن را یاد بگیرند و کی میخواهند سری به خدمات انجام شده بزنند و با فرهنگ استفاده از آن آشنا شوند.

آری، مدیران و مسئولان زمان دارد میگذرد بیدار شوید ، برای یادگیری پریدن وقتی نمانده است.

مسئولان، مردم از شما پیشی گرفته اند، کودکان از شما پیشی گرفته اند، معلولان از شما پیشی گرفته اند، برای یادگیری زمان نمی ایستد و شما همچنان عقب مانده اید.

تصاویر زیر پارک مورد بازدید ما را نشان می دهد شاید مسئولان حداقل با عکس ها این پارک را پیدا کنند؛

تنظیم خبر : امین کائیدی شادگان