برای ما بدون ما تصمیم نگیرید! / باید از یک مشاور کمک بگیرم
برای حل مسائل معلولان باید تعامل بین جامعه هدف (معلولین و انجمنها) با دستگاههای دولتی تغییر کند و براساس شعار انتخابی معلولین که «بدون ما تصمیم نگیرید» باشد، زیرا تصمیماتی که بدون وجود جامعه هدف اتخاذ شده باشد، در اجرا به موفقیت کامل نخواهد رسید.
اما اگر من و شما، پاسخ را – تقریباً با قطعیت – میدانیم، به احتمال زیاد، مشورت گرفتن یکی از واکنش های ما برای فرار از تصمیم گیری است.
کرونا :
مشکلات معلولان در ایران بسیار زیاد است، اما پیرامون مناسبسازی معابر و اماکن، وضعیت اشتغال و شیوه ارائه خدمات، وضعیت بیمهای اقداماتی صورت گرفته است.
برای حل مسائل معلولان باید تعامل بین جامعه هدف (معلولین و انجمنها) با دستگاههای دولتی تغییر کند و براساس شعار انتخابی معلولین که «بدون ما تصمیم نگیرید» باشد، زیرا تصمیماتی که بدون وجود جامعه هدف اتخاذ شده باشد، در اجرا به موفقیت کامل نخواهد رسید.
معمولا هرگاه که بهمناسبت خاصی نزدیک میشویم صحبت درباره موضوع آن، مناسبت موضوع روز میشود و دولتمردان و مسئولان از برنامههای خود برای آن موضوع سخن میگویند، اما در بسیاری از مواقع این صحبتها و قولها میماند تا سال بعد و همایش مربوط به آن. ۱۲ آذر روز جهانی حمایت از معلولان بود. امسال نیز مسئولان بر لزوم حمایت از معلولان و ایجاد قوانین حمایتی برای این قشر از جامعه تأکید کردند، اما خوشبختانه فقط به برگزاری همایشهای مختلف اکتفا نشد و در ۲۸ آذر، نمایندگان مجلس شورای اسلامی کلیات لایحه حمایت از حقوق معلولان را بررسی کردند و این لایحه با ۱۹۵ رأی موافق، دو رأی مخالف و یک رأی ممتنع از مجموع ۲۲۵ نماینده حاضر در جلسه به تصویب رسید، هرچند برای تحقق شرایط مناسب برای معلولان در کشور هنوز پیچوخمهایی باقی است و نقش سازمانهای مردمنهاد در این میان برای تحقق وعدهها بسیار مهم است. دیروز با حضور برخی از مسئولان و نمایندگان کشور همایش تجارب آموخته سازمانهای مردمنهاد در حوزه معلولان برگزار شد و برخی اقداماتی که تا امروز صورت گرفته و باید در آینده برای معلولان انجام شود از سوی وزیر کار، رئیس سازمان بهزیستی و چند نفر از نمایندگان مجلس بیان شد.
* فعلاً اولویت من نیست
میدانیم که دیر یا زود باید در مورد مسائل معلولان تصمیم بگیریم. اما به دلیل ترس از گرفتن این تصمیم، میگوییم: «فعلاً مشغول هستم. بگذار نتایجی را بگیرم. بعداً به این مسئله فکر میکنم. فعلا اولویت من چیز دیگری است. اولویت سیاست است».
* باید از یک مشاور کمک بگیرم
مسئولیت این تصمیم بسیار زیاد است و اگر خودم گزینهای را انتخاب کنم، بعداً همیشه احساس پشیمانی خواهم داشت. به سراغ مشاور میروم و آنقدر مشاورم را عوض میکنم تا مشاوری پیدا کنم که گزینهی مورد نظر من را پیشنهاد کند. پس اگر اوضاع به شکل دلخواهم شد میگویم نظر خودم هم از اول همین بوده و اگر اوضاع بد شد، کسی هست که به او ناسزا بگویم و مسئولیت بدبختیها و خراب شدن کارها را گردن او بیندازم.
دلیل اینکه بسیاری از ما مشورت میگیریم، ندانستن پاسخ نیست، بلکه ترسیدن از پذیرش پاسخی است که در ذهن داریم.
اگر کسی واقعاً گزینه درست را نداند یا اطلاعات کمی داشته باشد، منطقی است که به سراغ مشاور برود. اما اگر من و شما، پاسخ را – تقریباً با قطعیت – میدانیم، به احتمال زیاد، مشورت گرفتن یکی از واکنش های ما برای فرار از تصمیم گیری است.
* به اطلاعات بیشتری نیاز دارم
مدتهاست که در یک مسئله مانده ام. مسئله نه آنقدر خوب است که به مشکلات حل شود و نه آنقدر بی خاصیت که آن را تمام کنم! زمانی که اطرافیان یا طرف مقابل من، از من در مورد پیش بینی نتایج و مسیر مسئله میپرسد میگویم: «هنوز به اطلاعات بیشتری نیاز دارم. تو هم همینطور! باید فعلاً منتظر باشیم. بیشتر تحقیق کنیم!».
فوبیای تصمیم گیری ریشه تردید در تصمیم گیری
همهی مشکلات ما در تصمیم گیری، ناشی از عدم تسلط بر مهارت تصمیم گیری نیست. ما در بسیاری از موارد از تصمیم گیری میترسیم.
ما از فوبیا (ترس های بیدلیل) زیاد شنیدهایم. فوبیای شکست، فوبیای تاریکی و ارتفاع. فوبیای ریزش ،تنهایی و سکوت. اما ممکن است هیچ یک از آنها، به اندازهی ترس از تصمیم گیری بر زندگی ما تاثیر نگذاشته باشد.
ترس از تصمیم گیری به قدری جدی و مهم است که برای آن یک نام اختصاصی هم در نظر گرفته شده است :(Decidophobia) به معنای ترس بی دلیل از تصمیم گیری.
ترس از تصمیم گیری یا فوبیای تصمیم گیری، باعث میشود ما جرات انتخاب یک گزینه را از میان گزینههای در دسترسمان نداشته باشیم. این در حالی است که در بسیاری از موارد، گزینهی درست را میتوانیم به سادگی از میان گزینههایی که در پیش رو داریم تشخیص دهیم. اما کمال گرایی و بسیاری عوامل دیگر، ما را به سمت ایستایی و تصمیم نگرفتن سوق میدهند.
البته اینطور نیست که ما از همهی تصمیم ها بترسیم. تصمیم گیری در برخی موارد ترسناکتر و در برخی موارد ساده تر است. شاید به همین دلیل است که ما گاهی از تصمیم های کوچک (مشکلات کوچک) به تصمیم های بزرگ (مشکلات بزرگ) فرار میکنیم.
تصمیم گیری مراحلی هم دارد
*داشتن اطلاعات:
برای اینکه افراد بتوانند در مورد مسائل تصمیم بگیرند باید در مورد آن اطلاعات کافی داشته باشند. «تحقیق» و «گفتگو» برخی از راههایی هستند که فرد می تواند از طریق آنها در مورد شخص مورد نظرش اطلاعات کسب نماید.
* ارزیابی اولیه و ساخت پیش فرض:
فرد میتواند با توجه به اطلاعات به دست آمده، به بررسی مسئله پرداخته و در مورد او به پیش فرضی خاص برسد.
*مشورت:
پس از اینکه اطلاعات کافی و دقیق و بررسی های اولیه را کسب کردیم نوبت به مشاوره با افراد متخصص و با تجربه و استفاده از راهنمایی ها و راهکارهای آنان میرسد.
برای ما بدون ما تصمیم نگیرید! / باید از یک مشاور کمک بگیرم
نویسنده:
برچسب ها :
ناموجود- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰