یک مافیای سیاسی- رسانه ای، چند روز است مطالبات معیشتی و اقتصادی مردم را انکار یا تحریف می کند و “تحریک رقبای سیاسی” می نامد اما همزمان، سعی در رسمیت دادن به آشوبگری ضد انقلاب دارد و می خواهد همین اوباش اجاره ای را “مردم” جا بزند. چرا؟!

آنها سالهاست با دشمنان مردم بسته اند و انسداد در مطالبات مشروع مردم را لارمه “آشوب نیابتی” می دانند. اما در عین حال مشغول کار دیگری هم هستند: با علم به اینکه مدیریت اشرافی کفایت همدردی و گره گشایی برای مردم را ندارد، مردم را “کوچک نمایی” و آشوبگران را “بزرگ نمایی” می کنند تا ابزار “چانه زنی” در برابر نظام و مردم باشد؛ با این پیام سربسته و نانوشته که اگر روی حق مردم دست بگذارید، ما اشرافیت هم با مهره ضد انقلاب (بلکه در زمین آنها) بازی می کنیم و کشور به کام بی ثباتی و ناآرامی می رود؛ حال خود دانید!

این “شبه گروگانگیری” البته مغالطه است، چه اینکه طیف بدسابقه “مامور و معذور”، به هر طریق در زمین و نقشه دشمن بازی می کنند. نمی توان به مطالبات مشروع و حداقلی طبقات پایین جامعه که ولی نعمت دولت و نظام هستند، کم توجهی کرد. راهِ گرفتنِ فرصت آشوب افکنی از ضد انقلاب، منحصرا در تامین همین مطالبات اقتصادی به حق است تا آنگاه ضد انقلاب و مزدوران ماموریت دار اجاره ای کاملا ایزوله و انگشت نما شوند. دولت برای اعتبار خود هم که شده باید با این باند بدنام فتنه گر، پررنگ تر از گذشته مرزبندی کند و به حقوق و مطالبات معیشتی مردم، در عمل رسمیت ببخشد.

تنظیم خبر : امین کائیدی شادگان