همگان دیدیم که دهها کانال از سوی کسانی که ملت در ۱۳۵۷ در دهان آنان کوبید و در خارج از ایران حضور دارند ،امر آموزش،تاکتیک های مواجهه،محل های تجمع،جهت گیری های شعارها؛وحتی ساختن ابزار های تخریبی را در روزهای گذشته به عهده داشتند.

نکته جالب این است که حاکمیت ملی از همه اینها مطلع است و ابزاز قهریه برای مواجهه را هم دارد اما کاری نمی تواند انجام دهد. نام این تصرف مجازی نیست؟
ماحصل تصرف مجازی این است که جوان ایرانی ساکن این سرزمین راه حل را گم می کند و سرباز میدانی آن متصرفان مجازی می شود.

نتیجه اینکه تصرف کنندگان اولیه مخفی و مجازی هستند اما فرزندان خود ما و حاکمیت هزینه این تصرف را باهم می پردازند.

گر چه ثابت شد تجمعات تخریبی چند روز گذشته مطالبه مشخص ندارد که حاکمیت پاسخگو باشد اما عمق اجتماعی هم ندارد .اما بدبختی آن برای جوانی است که آینده خود را با امنیتی کردن پرونده اش نابود می کند. در کار امنیتی بعضا اولین اشتباه آخرین اشتباه است.به قول خاتمی ورای جمهوری اسلامی سراب است.چاه ویلی است که حتما به انجام مشخصی نمی رسد.

ایران امروز که محصول ۵۰۰ ساله امتزاج شیعه و سیاست است و بنیان محکی که امام در آن بنا گذاشت هر گز به دست غرب نمی افتد.فرزندان عاشورا در این کشور زنده اند. براندازان این وِیژگی را در تبدیل تصرف مجازی به حقیقی مد نظر داشته باشند.

تنظیم خبر : امین کائیدی شادگان